هجرت و جهاد
۱- هجرت کنندگان رحمت خدا را می جویند:
إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَالَّذِینَ هَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ أُولَئِکَ یَرْجُونَ رَحْمَهَ اللَّهِ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ (۲۱۸- بقره)
آنان که ایمان آوردند، و از وطن خود هجرت نموده و در راه خدا جهاد کردند، آنان رحمت خدا را آرزو می کنند، و خداوند بخشنده و مهربان است.
۲- گناهان هجرت کنندگان رزمنده آمرزیده می شود:
فَاسْتَجَابَ لَهُمْ رَبُّهُمْ أَنِّی لا أُضِیعُ عَمَلَ عَامِلٍ مِنْکُمْ مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثَى بَعْضُکُمْ مِنْ بَعْضٍ فَالَّذِینَ هَاجَرُوا وَأُخْرِجُوا مِنْ دِیَارِهِمْ وَأُوذُوا فِی سَبِیلِی وَقَاتَلُوا وَقُتِلُوا لأکَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَیِّئَاتِهِمْ وَلأدْخِلَنَّهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الأنْهَارُ ثَوَابًا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَاللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّوَابِ (۱۹۵- آل عمران)
آنان که از وطن هجرت نمودند و از دیار خویش رانده شده و در راه من اذیت دیدند، و جهاد کردند و کشته شدند، گناهان آنان را می پوشانیم …
۳- بهشت برین جایگاه آنان خواهد بود:
فَاسْتَجَابَ لَهُمْ رَبُّهُمْ أَنِّی لا أُضِیعُ عَمَلَ عَامِلٍ مِنْکُمْ مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثَى بَعْضُکُمْ مِنْ بَعْضٍ فَالَّذِینَ هَاجَرُوا وَأُخْرِجُوا مِنْ دِیَارِهِمْ وَأُوذُوا فِی سَبِیلِی وَقَاتَلُوا وَقُتِلُوا لأکَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَیِّئَاتِهِمْ وَلأدْخِلَنَّهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الأنْهَارُ ثَوَابًا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَاللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّوَابِ (۱۹۵- آل عمران)
و آنان را به بهشتهائی درآوردیم که زیر درختانش نهرها جاری است. این پاداشی است از جانب خدا، و نزد خدا است پاداش نیکو.
۴- مهاجرین و مجاهدین راه الله مومنین واقعی هستند:
وَالَّذِینَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَالَّذِینَ آوَوْا وَنَصَرُوا أُولَئِکَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا لَهُمْ مَغْفِرَهٌ وَرِزْقٌ کَرِیمٌ (۷۴- انفال)
آنان که ایمان آوردند و از (دیار خود) هجرت گزیدند و در راه خدا جهاد کردند و هم آنان که مهاجران را منزل دادند و آنها را یاری کردند، آنها به حقیقت اهل ایمانند، و آمرزش خدا و روزی نیکو مخصوص آنها است.
۵- هجرت کنندگان مجاهد، بالاترین درجه را نزد خدا دارند:
الَّذِینَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَهً عِنْدَ اللَّهِ وَأُولَئِکَ هُمُ الْفَائِزُونَ (۲۰- توبه)
آنان که ایمان آوردند و از وطن هجرت کردند و در راه خدا با جان و مال خود جهاد کردند، آنان را بلندترین درجات خداوند است …
۶- پیروزی از آنها است:
الَّذِینَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَهً عِنْدَ اللَّهِ وَأُولَئِکَ هُمُ الْفَائِزُونَ (۲۰- توبه)
۷- رحمت و رضوان خدا، و خلود در بهشت و پاداش بزرگ برای آنان است:
یُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُمْ بِرَحْمَهٍ مِنْهُ وَرِضْوَانٍ وَجَنَّاتٍ لَهُمْ فِیهَا نَعِیمٌ مُقِیمٌ خالِعینَ فیها اَبَدا اِنٌَ اللهَ اَجْرُ عَظیُم(٢١- توبه)
پروردگارشان آنها را به رحمت خود و به مقام رضای و خشنودی خود بشارت دهد، و بهشتهائی که در آنجا آنها را نعمت جاودانی است، در آن بهشت ابدی همیشه متنعم خواهند بودف و همانا پاداش بزرگ نزد خداوند است.
۸- گذشته از پاداش آخرت، در دنیا نیز، برای آنان حسنات است:
وَالَّذِینَ هَاجَرُوا فِی اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مَا ظُلِمُوا لَنُبَوِّئَنَّهُمْ فِی الدُّنْیَا حَسَنَهً وَلأجْرُ الآخِرَهِ أَکْبَرُ لَوْ کَانُوا یَعْلَمُونَ (۴١- نحل)
آنان که در راه خدا مهاجرت کردند پس از آنکه ستمها دیدند (در وطن خود از دست کافران) ما در دنیا به آنها خیر می دهیم، در صورتی که اگر بدانند پاداش آخرت بزرگتر (و نیکوتر) است.