سخنان معصومين

سخنان معصومين

آداب قرائت قرآن

رسول خدا (ص):

«نورو ابيوتکم بتلاوة القران و لا
تتخذوها قبورا کما فعلت اليهود و النصاري ،صلوا في الکنائس و البيع و عطلوا بيوتهم
،فان البيت اذا کثرفيه تلاوة القران کثر خيره و اتسع اهله اضاء لاهل السماء کما
تضيء نجوم الساء لاهل الدنيا ».

خانه هاي خويش را به تلاوت قران روشن
سازيد و آنها را گورستان نکنيد ، آنگونه که يهوديان و مسيحيان نمودند،آنان در
کنيسه ها و کليساهاي خودنماز خواندند ولي خانه هاي خويش را معطل گذاردند ( ودر
آنها عبادتي انجام ندادند ) زيرا هر گاه درخانه بسيار تلاوت قران شد خير و برکتش
زياد شد و روزي اهل آن بسياد گردد و آن خانه براي اهل آسمان بدرخشد چنانچه ستارگان
آسمان براي اهل زمين مي درخشند.

پيامبر اکرم (ص) :

«عن النبي (ص) انه سئل اي الناس احسن
صوتا بالقران ؟ قال من اذا سمعت قراءته رايت انهه يخشي الله ».

(بحار ج 89 ص 195)

از رسول خدا (ص) سوال شد ، چه کسي
قران را با صداي بهتر مي خواند؟

فرمود: کسي که چون قران خواندن او را
بشنوي خوف و خشيت از خدا رادر او بيني.

رسول خدا (ص):

« اقرووا القران بالحان العرب
واصواتها ».

( کافي ج 4 ص419)

قران رابا آواز و لحن عربي بخوانيد.

امام صادق ( ع) :

« کان علي بي الحسين صلوات الله عليه
احسن الناس صوتا بالقرآن و  کان السقاؤون
يمرون فيقفون ببابه سيمعون قراءته ».

( اصول کافي ج 4 ص 420)

امام سجاد خوش اوازترين مردم در
خواندن قران بود سقاها که از در خانه ايشان مي گذشتند مي ايستادند و قران خواندن
او را گوش مي دادند.

امام صادق (ع):

« ..کان اصحاب محمد (ص) يقرا احدهم
القران في شهر اواقل، ان القران لا يقرا هذرمة و لکن يرتل ترتيلا فاذا مررت باية
فيهاذکرالجنة فقف عندها و سل الله غزوجل الجنة و اذا مررت وآية فيهاذکرالنار فقف
عندها و تعوذ بالله من النار».

(اصول کافي ج 4 ص 211)

اصحاب پيامبر (ص) تمام قران را در
يکماه ياکمتر ِاز آن مدت مي خواندند . قران نبايد به سرعت و بطرز شتابزده قرائت
کردد بلکه بايد شمرده ، شمرده خوانده شود و هر گاه به آيه اي که در آن ياد بهشت
شده رسيدي ،توقف کن و از خداوند عزوجل بهشت را مسئلت نما و چون به آيه اي که در آن
ذکر آتش بميان آمده است ، ر سيدي توقف نما و ا ز آن بخدا پناه ببر.

امام صادق(ع) :

«من استمع حرفا من کتاب الله من غير
قرائة کتب له حسنة و محي عنه سيئه و رفع له درجة»

(عدة الداعي ص 422)

هر کس يک حرف از قرآن را بشنود بي
آنکه آن را بخواند، براي او ثوابي نوشته خواهد شد و گناهي از نامه عملش محو مي
گردد و برايش ارتقاء درجه اي (در آخرت ) خواهد بود.

«…اذا قري ء عندک القران وجب عليک
النصات و الاستماع »

 (تفسير القمي ص 504)

هنگامي که قران نزد تو خواند مي شود
لازم است سکوت نموده و به آن گوش فرا دهي .

امام صادق ( ع):

«ما يمتع التاجر منکم، المشغول في
سوقه اذا رجع الي منزله ان لاينام حتي يقرا سورة من القران فتکب له مکان کل آية
يقروها عشر حسنات و يمحي عنه عشر سيئات ».

(اصول کافي ج4ص 414)

چه باز ميدارد تاجري راکه در بازار
مشغول ( تجارت ) است از اينکه هنگام برگشتن به خانه نخوابد تا سوره اي از قرآن را
بخواند تا بجاي هر آيه ميخواند برايش ده حسنه نوشته شود و ده گناه از او محو گردد.