سخنان
معصومين
انفاق
في سبيل الله
*
پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله:
«اَلا
مَنْ اَحَبَّ في الله وَ اَبْغَضَ فِي الله وَ اَعْطي فِي اللهِ وَ مَنَعَ الله
فَهُوَ مِنْ اَصْفِياءِ اللهِ». (اصول کافي ـ جلد 2 ـ ص 125)
بدانيد!
کسي که براي خدا(ديگران را) دوست بدارد و براي خدا دشمن بدارد، و در راه او بخشش و
انفاق نمايد و به خاطر او منع و امساک نمايد از بندگان برگزيده الله است.
*پيامبر
اکرم صلي الله عليه و آله:
«کُلَّما
اَبْصَرْتَهُ بَعَيْنِکَ وَ اسْتَحْلاهُ قَلْبُکَ فَاجْعَلْهُ لِلّهِ فَذلکَ
تِجارَةَ الآخرِةِ لأَنَّ الله يَقُوْلُ: «ما عِنْدَکُمْ يَنْفَدُ وَ ما
عِنْدَالله باق». (بحار ـ جلد 77- ص 106)
آنچه
با ديده‌ات نگريستي و با قلبت پسنديدي براي خود قرارش داده و انفاق نما که همانا
آن تجارت آخرت است زيرا خداوند مي‌فرمايد: «آنچه نزد شماست پايان مي‌پذيرد و آنچه
پيش خدا است، جاويدان است».
*پيامبر
اکرم صلي الله عليه و آله:
«ثلاثة
مِنْ حقائق الأميان: الأنفاقُ مِنَ الأنْفاقُ مِنَ الأقْتارِ و انْصافُکَ النّاسَ
مِنْ نَفْسِکَ وَ بَذْلُ العِلْمِ لِلْمُتَعَلِّمْ.» (بحار ـ جلد 77 ـ ص 52)
سه
چيز نشانه ايمان حقيقي است: انفاق در حال تنگدستي، رفتار با مردم در مورد خويش از
روي انصاف و قرار دادن علم و دانش در اختيار دانش پژوهان.
*
امام عسکري عليه السلام:
حضرت
عسکري عليه السلام در رابطه با تفسير«وَ مِمّا رزقناهُمْ يُنفقون» مؤمنان از آنچه
روزيشان نموده‌ايم انفاق مي‌نمايند براي نمونه، جهاد مالي را ذکر فرمود:
«کالنَّفقَةِ في الجهاد» مانند پرداختن هزينه جهاد. (بحار ـ جلد 93 ـ ص 168)
*اميرمؤمنان
عليه السلام:
«طوبي
لِمَن اَنْفَقَ الْفَضلَ مِنْ مالِهِ وَامْسَک الفَضْلَ من کلامِهِ». (تفسير قمي ـ
ص 428)
خوشابحال
کسي که زيادي دارائيش را انفاق نمايد و از سخن اضافي امتناع ورزد.
*امام
صادق عليه السلام:
مردي
به امام صادق عليه السلام عرض کرد من دو آيه در کتاب خدا يافته‌ام که بآنچه وعده
فرموده نرسيده‌ام!
امام:
آن آيات کدامند؟
مرد
دو آيه را خواند که آيه دوم اين است: «و ما اَنْفَقْتُمْ مِنْ شَيءٍ فَهُوَ
يُخْلِفُهُ» آنچه را که انفاق نمائيد خداوند جاي آن را پر خواهد نمود.
امام:
آيا فکر مي‌کني خدا از وعده‌اش تخل ورزيده است؟!
مرد:
خير.
امام:
پس چرا…؟
مرد:
خير.
امام:
پس چرا…؟
مرد:
نمي‌دانم.
امام:
«لو اَنَّ اَحَدَکُمْ اِکْتَسَبَ المالَ مِنْ حِلّهِ واَنْفَقَ في حَقِه لم
يُنْفِقْ دِرْهماً الاّ اَخْلَفَ اللهُ عليه» چنانچه يکي از شما ثروتي را از طريق
حلال بدست آورده و در راه مشروع انفاق نمايد، درهمي از آن نيست که خداوند جايش را
پر ننمايد.
*امام
صادق عليه السلام:
مردي
بنام شهاب از امام صادق عليه السلام در مورد تفسير آيه: «يا ايّها الذين آمنوا
انفقوا من طَيِّباتِ ما کَسَبْتُم» اي کساني که ايمان آورده‌ايد از درآمدهاي حلال
و پاکيزه خويش انفاق نمائيد، پرسيد؟
امام
فرمود: في الکَسب هُمْ قَوْمٌ کَسَبوا مَکاسِبَ خَبيثه قَبلَ اَنْ يُسْلِمُوا،
فَلَمّا اَنْ حَسُنَ اِسلامهُمْ اَبْغَضُوا ذلِک الکسْبَ الْخَبيثَ وَ جَعلُوا
يُريدونَ اَنْ يُخْرِجُوهُ مِنْ اَمْوالِهِمْ فَاَبي اللهُ اَنْ يَتَقَرَّبُوا
اِلَيْهِ اِلاّ بأطْيَب ما کَسَبُوا». (وسائل ـ جلد 6 ـ ص 326)
اين
آيه در مورد کسب است، عده‌اي پيش از مسلمان شدنشان درآمدهاي آلوده و نادرستي
داشتند، چون اسلام صحيح آوردند، درآمدهاي ياد شده را ناسند داشتند و مي‌خواستند
آنها را از ميان اموال خويش(بوسيله انفاق) خارج سازند، پس خداوند(بوسيله نزول آيه
مزبور) امتناع نمود که مردم جز بوسيله انفاق بهترين و پاکيزه‌ترين درآمدهايشان
بسوي او تقرب جويند.