دانستنيهايي از قرآن
معيار روابط
«tûïÏ%©!$#
tbqèùqã
ÏôgyèÎ/
«!$#
wur
tbqàÒà)Zt
t,»sWÏJø9$# tûïÏ%©!$#ur
tbqè=ÅÁt
!$tB
ttBr&
ª!$#
ÿ¾ÏmÎ/
br&
@|¹qã
cöqt±øsur
öNåk®5u
tbqèù$ssur
uäþqß
É>$|¡Ïtø:$# tûïÏ%©!$#ur
tbqàÒà)Zt
yôgtã
«!$#
.`ÏB
Ï÷èt/
¾ÏmÉ)»sVÏB
cqãèsÜø)tur
!$tB
ttBr&
ª!$#
ÿ¾ÏmÎ/
br&
@|¹qã
tbrßÅ¡øÿãur
Îû
ÇÚöF{$#
y7Í´¯»s9’ré&
ãNßgs9
èpoY÷è¯=9$#
öNçlm;ur
âäþqß
Í#¤$!$#». (سوره رعد آيه 25- 21- 20)
(صاحبان عقل و انديشه) کساني هستند که به عهد الهي
پاي‌بند و از نقض پيمان مي‌پرهيزند، و آنهائي که روابط و پيوندهائي را که خداوند
به آن امر فرموده برقرار مي‌دارند، و خشيت از پروردگارشان و خوف از سوء حساب
(قيامت) را دارا مي‌باشند و آنها که عهد خدا را پس از بستن مي‌شکنند و روابط و
پيوندهائي را که خداوند دستور برقراري آنها را داده بريده و در زمين به فساد مي‌پردازند،
لعنت و عذاب سراي آخرت از براي آنان است .
«الذين يصلون ما امرالله به ان يوصل»: امام صادق
عليه السلام درباره تفسير اين آيه مي‌فرمايد: «قلا تکونن ممن يقول للشيء انّه في
شيء واحد[1]» از
جمله افرادي مباش که آيه‌اي را در مصداق واحدي خلاصه مي‌نمايند، بنابراين آيه تمام
روابط و پيوندهائي را که خداوند به برقراري آن امر فرموده است شامل مي‌گردد. گرچه
گاهي از سوي ائمه عليهم السلام به بعضي از مصاديق آن اشاره شده است.
«اولئک لهم اللعنه»: بگفته «اللعن: الردو الأبعاد
علي سبيل السخط» لعن عبارت از طرد و دور راندن فردي از روي خشم است.
معيار روابط در قرآن
در اسلام روابط فردي و اجتماعي براساس معيارهاي
اسلام و عقيدتي استوار است، به اين معني که انسان در پيوندها و روابط خويش همانند
همه کردار و رفتار خويش بايد موازين و ملاکهاي اسلامي را در نظر بگيرد، و در اين
مسأله، مصالح شخصي و انگيزه‌هاي فردي را دخالت ندهد.
در اين رابطه آيات فوق از دو دسته از
مردم سخن مي‌گويد:
آناني که به برقراري روابط و پيوندهائي
که خداوند امر فرموده است اقدام مي‌نمايند.
کساني که برخلاف فرموده خداوند به نقض
عهد و قطع روابط ياد شده مي‌پردازند.
و آنگاه پس از اشاره بديگر خصلت‌هاي
هردسته، درباره دسته نخست مي‌فرمايد: پايان نيک سراي ديگر از آن آنهاست «…
والملئکة يدخلون عليهم من کل باب، سلام عليکم بماصبرتم فنعم عقبي الدار» فرشتگان
از هر دري به آنان وارد گرديده (و به آنها مي‌گويند) سلام و درود برشما بخاطر صبر
و مقاومتتان، پايان خوب سراي آخرت نصيبتان گرديد. و متقابلا در مورد دسته دوم مي‌فرمايد:
«اولئک لهم اللعنة ولهم سوء الدار» لعنت و عذاب سراي آخرت براي آنها است.
آل سعود و قطع روابط
با توجه به موضع‌گيري جديد آل‌سعود، در
مورد قطع روابط آنان با جمهوري اسلاي ايران که بطور طبيعي در جهت تحکيم هرچه بيشتر
روابط آن رژيم با آمريکاي جنايتکار انجام گرفته است، جايگاه آل سعود در اين تقسيم‌بندي
قرآن، بخوبي مشخص مي‌گردد، و بنابراين، اين رژيم دست‌نشانده جز لعن الهي و طرد و
نفرين جهان اسلام از اين عمل وقيحانه بهره نخواهد برد و سرانجام سراي سوء (جهنم)
در جهان ديگر در انتظار آنان است.
هفتم شوّال سالروز هدم قبور
از جمله روابطي که خداونددر آيه ياد شده
به برقراري آن امر فرموده است، ارتباط با ال بيت رسول خدا صلي‌الله عليه وآله است
و بهمين دليل امام صادق عليه السلام طي روايتي در مورد شأن نزول آن مي‌فرمايد:
«نزلت في رحم آل محمد» آيه در زمينه پيوند با اهل بيت محمد«ص» نازل گرديده است.
هفتم شوال سالروز يکي از اعمال وحشيانه‌اي
است که بدستور «سعود» پايه گزار رژيم سعودي در حجاز، بوسيله وهابيون طرفدار وي
انجام گرفت و در جريان اين عمل وحشيانه، قبرستان بقيع مرقد بسياري از صحابه،
تابعين، همسران، دختران رسول خدا صلي‌الله عليه وآله و نيز مرقد صفيّه عمه آنحضرت
و مرقد ابراهيم بن رسول الله«ص» و قبور اهل بيت پيامبر، امام مجتبي و امام سجاد و
امام باقر و امام صادق عليهم السلام و نيز قبور جمعي از علماء و بزرگان ديگر که
مورد احترام مسلمانان شيعي و سني جهان اسلام هستند، تخريب شد، و بدين ترتيب رژيم
سعودي يکي ديگر از پيوندهائي را که در اين آيه به استقرار آن امر گرديده است قطع
نمودند. بنابراين چه جاي تعجب که امروز رابطه خويش را با جمهوري اسلامي ايران قطع
نمايند.
بدين ترتيب اين عمل وحشيانه نه تنها
اهانتي آشکار به احساسات مذهبي تمام مسلمانان شيعي مذهب دنيا است بلکه عواطف و
احساسات مذهبي برادران سني مذهب ما را نيز جريحه‌دار ساخته است، و از اينرو به نقل
از کتاب «تاريخ آل سعود» پس از هدم و تخريب اين قبور مقدسه فرياد اعتراض از مصر،
سوريه، عراق، هند، و قاره افريقا و ديگر کشورها بلند شد[2]
و در ايران نيز آية الله شهيد مدرس، در مجلس شوراي ملي، نطقي مهم در اين باره
ايراد نموده و آن را باطلاع مردم مسلمان ايران رساند و بدنبال آن بازارها در سراسر
کشور تعطيل گرديد و مردم به خيابانها و مساجد ريختند، و دسته‌هاي عزاداري در شهرها
براه افتاده در مساجد نيز سخنرانان در اطراف اين فاجعه تأسف‌بار به سخنراني
پرداختند. دولت نيز مجبور شد که آن روز را عزاي عمومي اعلام نمايد، ولي متأسفانه
رضاخان که خود دست کمي از رژيم سعودي نداشت، براي خاموش ساختن فرياد اعتراض مردم،
به آنان قول رسيدگي داده و تلگرافي در اين زمينه به حجاز مخابره نمود، اما بدنبال
اعلام ممنوعيت مراسم مذهبي و عزاداري در ايران از سوي رژيم پهلوي، همه چيز در همان
روز پايان يافت، و رفته رفته بدست فراموشي سپرده شد.
بجا است که اين روز بعنوان روز جنايتي
بزرگ از سوي آل سعود و وهابيان حاکم بر حجاز، در تاريخ بجاي ماند، و مسلمانان اين
روز را بسوک نشسته و سخنرانان در زمينه ابعاد مختلف سياسي و مذهبي اين فاجعه به
سخنراني پردازند، باشد تا از اين طريق جهان اسلام در جريان بيشتر اين حادثه دردناک
قرار گرفته و رژيم دست نشانده آل سعود تحت فشار افکار عمومي مسلمين اجازه تجديد
بناي آن قبور مقدسه را صادر نمايد.