به مناسبت پانزدهم شعبان، ولادت با سعادت امام زمان «عج» و روز
جهاني مستضعفين
به انتظار انقلاب جهاني اسلام
انقلاب بزرگي كه پيامبر گرامي اسلام حضرت محمد بن عبدالله صلي
الله عليه و آله برپا كرد، آغاز نهضت جهاني توابين بود كه انسان را از ظلمات به
نور رهنمون ساخت و نقطه عطفي در تاريخ بشريت بود كه اوضاع سياسي، اجتماعي و
اقتصادي آن دوران را دگرگون كرد.
پرتو اين نهضت تا زمان خلافت اميرالمؤمنين عليه السلام ادامه
داشت وحضرت، همان برنامه را بر همان منوال دنبال كرد ولي بني اميه را اين وضع خوش
نيامد و تلخي پيامبر(ص) بر تمام ارزش هاي جاهليشان، در ذائقه هاشان هم چنان وجود
داشت و خواب رياست بر مكه و حجاز را در سر مي پروراندند؛ اين بود كه جبهه اي به
سركردگي معاويه در برابر جبهه حق علي عليه السلام گشودند و نبردهايي خونين در طول
سال خلافت علي عليه السلام جريان داشت، و پس از شهادت اميرالمؤمنين عله السلام،
جهان اسلام با فساد بيشتري از سوي امويان شد تا آن جا كه امام مجتبي سلام الله
عليه ناچار به صلحي مشروط با معاويه گرديد، و پس از شهادت امام مجتبي عليه السلام
و روي كار آمدن يزيد پليد، خط فساد وانحطاط اخلاقي به اوج خود رسيد و امام حسين
سلام الله عليه كه ديگر آن وضع را نمي توانست تحمل كند، عليه حكومت غاصب يزيد به
قيام پرداخت و منجر به انقلاب خونين كربلا گرديد كه فجيع ترين حادثه تاريخ بشريت
با شهادت سيدالشهدا عليه السلام و فرزندان و خويشان و يارانش به وقوع پيوست.
در زمان امام سجاد عليه السلام، اين وضع اسفبار هم چنان وجود
داشت، وحضرت گرچه به صورت ظاهر توان مقاومت آن وضعيت را نداشت ولي در پنهاني،
زمينه را براي امام پس از خود، حضرت امام
محمد باقر صلوات الله عليه آماده مي ساخت، در چنين زماني نيز فوّاره طغيان امويان
رو به سراشيبي سقوط نهاده بود.
امام سجاد عليه السلام شهيد شد و دوران امامت امام پنجم عليه
السلام فرا رسيد. اكنون امويان پس از آن همه ظلم و جور وطغيان وفساد، رو به نيستي
و نابودي گذرانده بودندو امام باقر عليه السلام از فرصت موجود، استفاده كرده،
سردمدار يك حركت علمي گسترده شد، و انقلاب جديدي را آغاز نمود كه اين نهضت علمي در
دوران امام صادق و امام كاظم علهما السلام، پيشرفت محسوسي داشت. و تا زمان امام
هشتم سلام الله عليه ادامه داشت كه شيعيان و پيروان آن حضرت- به صورت ظاهر- در
آزادي نسبتا خوبي به سر مي بردند و مجالس علمي رو به ازياد نهادو پرتو اين نهضت
علمي تا حجاز و عراق و شام و ايران رسيد.
پس از شهادت امام هشتم، نوبت به امام محمد تقي سلام الله عليه
رسيد وباز اين دوران، دوران جديدي بود. رژيم عباسيان كه سخت در وحشت از وجود امام
معصوم عليه السلام بود، ديگر مجال تحرك به آن حضرت نداد و روش فشار و اختناق را-
حتي به صورت ظاهر- پيش گرفت و زندگي سختي، شيعيان را در آن دوره تاريك غاصبان
عباسي فرا گرفت.اين جا بود كه امام محمد تقي عليه السلام روش نويني در ادامه دادن
به انقلاب جهاني جد بزرگوارش صلي الله عليه وآله در پيش گرفت. حضرت پيروان خود را
چنان تربيتي كرد كه در پنهاني بتوانند، مسائل انقلاب و نهضت را دنبال كنندو با
افراد تماس بگيرند و اوضاع اجتماعي سياسي را از اين راه به مردم منتقل نمايند، و
بدينسان در پنهاني و به دور از ديدگان جاسوس هاي سازمان امنيت، شريعت محمد صلي
الله عليه و آله توسط شيعيان راستين نگه داري شد و اين برنامه تا زمان امام عسكري
سلام الله عليه و آله ادامه داشت زيرا وضعيت سياسي شديدي، امام هادي و امام عسكري
عليهما السلام را در بر گرفته بود و رژيم از ترس تماس شيعيان با امامان معصوم خود،
يك پايگاه نظامي، كنار منزل آن دو امام تاسيس نمود و منزلشان را تحت محاصره پليس
مسلح خود قرار داد (و لذا آن دو بزرگوار را عسكريين مي نامند) وفشار در دوران امام
يازدهم عليه السلام به اوج خود رسيدكه چندين بار حضرت را دستگير نموده و به زندان
افكندندو تا آن جا پيشرفت كه حضرت ناچار، ولادت باسعادت فرزند عزيزش امام دوازدهم
مهدي موعود عجل الله فرجه را از بيگانگان مخفي نمود و جز خواص اصحاب، كسي از
ولادتش خبر نداشت. به اميد اينكه به زودي اين امام غايب از پشت پرده هاي غيبت بدر
آيد و با ظهورش حكومت جهاني نويني را پايه ريزي و تاسيس نمايد و ظالمان را براي
هميشه به ديار عدم بفرستد و عدل وداد را بر گستره زمين، گسترش دهد و قلوب شيعيان و
يارانش را كه از جورمستكبران و جهان خواران، جريحه دار شده، شاد نمايد و به اميد
پايدار بودن انقلاب اسلامي به رهبري نماينده بر حقش امام خميني تا ظهور حضرتش
انشاءالله.
نكته تاريخي جالبي كه در اين مقدمه بود، اين است كه دوران هر
يك از معصومين عليهم السلام، دوران جديدي از نظر روش پيشبردنههضت اسلام بود زيرا
حضرت محمد بن عبدالله، پيامبر گرامي اسلام صلوات الله عليه و آله، صاحب شريعت بود
و دين جديدي آورد كه تمام اديان گذشته را نسخ نموده و انقلابي بزرگ در جهان آغاز
نمود. و امام محمد باقر عليه السلام آغازگر نهضتي علمي براي ترويج و نشر معارف
اسلام در سراسر گيتي بود و امام محمد جواد عليه السلام روش مخفي كاري ـ طبق اقتضاي
زمان ـ براي نگهداري شريعت جدش «ص» بنيان گذاري نمود و امام «محمد» بن الحسن
العسكري، امام زمان سلام الله عليه و اراحنا لتراب مقدمه الفداء، بدون ترديد،
جديدترين روش را براي گسترش دعوت به سراسر جهان خواهد داشت.
بدون اين كه چيزي از شريعت جدش كم يا زياد شود و بي گمان با
زمينه مساعدي كه امام خميني و يارانش در ايران اسلامي و ساير كشورهاي اسلامي ايجاد
نموده است، ياران مخلص و باوفائي، براي اضافه شدن به سپاه بزرگ امام زمان عجل الله
فرجه آماده خدمت در راه مقدسش، روزشماري مي كنند كه در ركابش بجنگند و ستمگران و
ملحدان و جنايت پيشگان را هم چون خس و خاشاك از جلوي راه حضرتش بردارند تا جهانيان
در پرتو وجود مباركش از گزند ظالمان در امان بمانند آمين رب العالمين.
امام صادق عليه السلام دوران حكومت فرزندش امام زمان سلام الله
عليه را چنين تعريف مي كنند: «اذا قام القائم حكم بالعدل و ارتفع الجور في ايامه و
آمنت به السبل و اخرجت الارض بركاتها و ردّ كل حق الي اهله … فحينئذ تظهر الارض
كنوزها و تبدي بركاتها و لا يجد الرجل منكم يومئذ موضعا لصدقته و لا لبرّه لشمول
الغني جميع المؤمنين»ـ هنگامي كه قائم آل محمد «ص» قيام مي كند، با عدالت، حكومت
مي نمايد و ظلم و ستم در زمانش رخ مي بندد و راهها بي خطر مي گردند و زمين
بركتهايش را بيرون مي ريزد و حق هر ذي حقي به او برگدرانده مي شود… آنجا است كه
گنج هاي پنهاني زمين آشكار مي شود و بركتهايش نمايان مي گردد و هر يك از شما جائي
را براي صدقه دان سراغ ندارد چرا كه ثروتمندي و غِنا تمام مومنين را فرا مي گيرد.
به انتظار آن روز مبارك.