سخنان
معصومین
صدقه ی
ارزشمند
* پیامبر
اکرم صلی الله علیه و آله وسلم:
«قال رسول
الله صلی الله علیه و آله لاصحابه: الا اخبرکم بشیء ان انتم فعلتموه تباعد الشیطان
منکم کما تباعد المشرق والمغرب؟ قالوا: بلی. قال: الصّوم یسوّر وجهه، والصدّقة
تکسر ظهره…».
(امالی
صدوق-ص 37)
رسول خدا صلی
الله علیه و آله به اصحابش فرمود: آیا می خواهید به شما خبر بدهم از کاری که اگر
آن را انجام دهید، شیطان از شما دور می شود همانگونه که مشرق از مغرب، دور است؟
عرض کردند: آری! فرمود: روزه رویش را سیاه می کند و صدقه کمرش را می شکند…
* رسول اکرم
صلی الله علیه و آله وسم:
«من اعطی
درهماً فی سبیل الله، کتب الله له سبعمائة حسنة».
(امالی
طوسی-ج1-ص 186)
هر که یک
درهم در راه خدا بدهد، خداوند هفتصد حسنه برای او (در نامه ی اعمالش) می نویسد.
* پیامبر
اکرم صلی الله علیه و آله وسلم:
«اکثر من
صدقة اسرّ، فانها تطفیء غضب الرّب جلّ جلاله».
(خصال
صدوق-ج1-ص 85)
صدقه پنهانی
بسیار کن چرا که آن خشم خدا را می نشاند.
* پیامبر
اکرم صلی الله علیه و آله وسلم:
«داووامرضاکم
بالصدقة».
(قرب
الاسناد-ص 74)
بیماران خود
را با صدقه، درمان کنید.
* پیامبر
اکرم صلی الله علیه و آله وسلم:
«خصلتان
لااحبّ ان یشارکنی فیهما احد: وضوئی فانّه من صلاتی، وصدقتی من یدی الی ید سائل،
فانّها تقع فی ید الرّحمن».
(تفسیر
عیّاشی-ج2-ص 108)
دو خصلت هست
که دوست ندارم، کسی با من در آنها همکاری کند: وضویم که آن را جزئی از نمازم می
دانم و صدقه ام که از دستم به دست فقیر می دهم، که همانا آن در دست خدای رحمان
قرار می گیرد.
*
امیرالمومنین علیه السلام:
«انفقوا ممّا
رزقکم الله عزّوجل، فانّ المنفق بمنزلة المجاهد فی سبیل الله».
(خصال
صدوق-ج2-ص 160)
از آنچه
خداوند به شما داده است، انفاق کنید که انفاق کننده، در مرتبت مجاهد در راه خدا
است.
* امام صادق
علیه السلام:
«انّ صدقة
اللّیل تطفیء غضب الرّب، وتمحو الذّنب العظیم، وتهوّن الحساب، وصدقة النّهار تنمی
المال وتزید فی العمر».
(تفسیر
عیّاشی-ج2-ص 107)
همانا صدقه ی
شب، غضب الهی را فرو می نشاند و گناه بزرگ را می زداید و حساب را آسان می کند، و
صدقه روز، مال را زیاد می کند و بر عمر می افزاید.
* امام کاظم
علیه السلام:
امام صادق
علیه السلام در راهی بود و گروهی هم با آن حضرت همراه بودند که پول داشتند. به
آنها گفته شد که دزدان مسلحی در راه هستند که راه را بر مردم بسته و پولهایشان را
می برند. ناگهان بدنشان از ترس لرزید. امام صادق علیه السلام فرمود: چه شده است
شما را؟! گفتند: با خود اموالی داریم و می ترسیم از ما گرفته شود. آیا شما آنها را
از ما نمی گیرید، شاید ما را رها کنند وقتی بدانند که پولها مربوط به شما است.
حضرت فرمود: از کجا می دانید، شاید آنها غیر از من کسی را نخواهند و با این کارتان
مرا به خطر می اندازید؟ گفتند: پس چه کار کنیم؟ آیا پولها را در زمین خاک کنیم؟
فرمود: آن که بدتر است، شاید برنامه ای برای آن رخ دهد و از بینش ببرد با پس از
آن، شما نتوانید پیدایش کنید. عرض کردند: پس چه کار کنیم، شما راهنمائیمان کنید!
فرمود:
«او دعوها من
یحفظها ویدفع عنها ویریبها ویجعل الواحد منها اعظم من الدنیا بما فیها ثم یردّها و
یوفّرها علیکم احوج ماتکونون الیها» آنها را به کسی بسپارید که نگهش می دارد و از
آن دفاع می کند و بر آن می افزاید و هر سکه ای را، بیش از دنیا و آنچه در آن است،
ارزش می دهد آنگاه آن را به شما برمی گرداند در موقعی که شما بسیار به آن
نیازمندید. عرض کردند: او کیست؟ فرمود: «ذاک ربّ العالمین» او پروردگار جهانیان
است گفتند: چگونه پولها را به او بسپاریم؟ فرمود: بر مستمندان مسلمین انفاق کنید.
گفتند: اکنون مستمندان را کجا بیابیم؟ فرمود: تصمیم بگیرید که یک سوم اموالتان را
صدقه بدهید تا خداوند بقیه اش را از آنچه می ترسید نگهدارد و حفظ کند. گفتند: ما
تصمیم گرفتیم. فرمود: پس شما در امان خداوند خواهید بود… آنها به سلامت گذشتند و
پس از صدقه دادن یک سوم آن، در تجارتشان برکت داده شده و در برابر هر درهمی ده
درهم بهره بردند. پس گفتند: چه بسیار است برکت امام صادق علیه السلام. حضرت فرمود:
اکنون که برکت خداوند را در معامله ها و تجارتتان دیدید، پس بر آن مداومت کنید.
(عیون
الاخبار-ج2- ص 4و5)