«بمناسبت
13 جمادی الاوّل، سالروز شهادت صدیقه ی کبری سلام الله علیها»
حضرت فاطمه
(ع) بانوی نمونه ی اسلام
بیست و یکم
آذر ماه امسال مصادف است با 13 جمادی الاوّل که طبق یکی از اقوال، در این روز حضرت
زهرا سلام الله علیها به شهادت رسید. از امام باقر علیه السلام روایت شده است که:
حضرت فاطمه، پنج سال پس از بعثت پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم به دنیا آمد و
روزی که وفات کرد، 18 سال و 75 روز از عمر مبارکش گذشته بود. در روایت دیگری تصریح
شده است که حضرت زهرا 75 روز پس از رحلت پدر بزرگوارش رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلم،
از دنیا رفته است و هرگاه وفات پیامبر 28 صفر باشد، بنابراین روز 13 جمادی الاوّل،
شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها خواهد بود.
اسماء آن
حضرت
امام صادق
علیه السلام می فرماید: «فاطمه علیها سلام نُه اسم نزد خدای عزوجل دارد: فاطمه،
صدّیقه، مبارکه، طاهره، زکیّه، راضیه، مرضیّه، محدَّثه و زهراء آنگاه حضرت به راوی
می فرماید: می دانی معنای «فاطمه» چیست؟ راوی عرض می کند: مرا خبر ده ای آقای من
حضرت می فرماید: او از هر شرّ و بدی، باز گرفته شد. سپس فرمود اگر امیرالمومنین
علیه السلام با او ازدواج نکرده بود، هرگز تا روز قیامت، کفو و همسری برای او در
روی زمین یافت نمی شد، از آدم تا هر که پس از او بیاید. امام رضا علیه السلام از
پدرانش علیهم السلام نقل می کند که حضرت رسول صلی الله علیه و آله فرمود: «من نام
دخترم را فاطمه گذاردم زیرا خدای عزوجل او و دوستدارانش را از آتش جهنم باز می
دارد». در معانی الاخبار روایتی از ابوهریره نقل کرده است که: فاطمه، فاطمه نامیده
شد، زیرا خدای عزّوجل دوستداران و پیروانش را از آتش جهنم باز می دارد. و بدین
مضمون بیش از بیست روایت از امامان معصوم ما علیهم سلام الله نقل شده است، گذشته از
روایتهای زیادی که قریب به همین مضامین در کتب اهل سنّت آمده است و در برخی از
آنها عبارت محبّین و در برخی دیگر شیعیان فاطمه ذکر شده است. حال ما که خود را
شیعیان حضرت زهرا سلام الله علیها می
دانیم و به این امر افتخار می کنیم، باید اعمال و رفتار خود را با آن حضرت بسنجیم
و ببینیم آیا ما واقعاً پیرو و طرفدار او می باشیم یا اینکه تنها در زبان می گوئیم و در عمل بین ما و حضرت زهرا
فاصله ی بسیار است.
مناقب حضرت
زهرا:
در مناقب و
فضایل حضرت زهرا سلام الله علیها، کتابهای تاریخ و حدیث، مشحون ومملوّ از روایتها است
و چه مطلبی بالاتر از اینکه پیامبر اسلام که اشرف مخلوقات -علی الاطلاق- است و
خداوند درباره اش فرمود: «لولاک لما خلقت الافلاک»، با این حال او درباره ی دختر
عزیزش می فرماید: «فِداها ابوها» پدرش به قربانش باد. از عایشه نقل کرده اند که
گفته است: هرگاه فاطمه بر رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلم، وارد می شد، حضرت
از جای برمی خاست و سرش را می بوسید و او را سر جای خود می نشاند و اگر آن حضرت بر
فاطمه وارد می شد، هر یک دیگری را می بوسید و با هم می نشستند. ابن عمر می گوید: پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم
هرگاه به مسافرتی می خواست برود، با آخرین کسی که ملاقات می کرد، حضرت زهرا بود و
پس از بازگشت، با اولین کسی که ملاقات می کرد، حضرت زهرا بود و اگر او نزد خداوند
دارای فضیلتی بزرگ نبود، هرگز پیامبر چنین رفتاری با او نمی کرد، زیرا او فرزند
پیامبر بود و خداوند دستور داده است که فرزند، پدر را تعظیم و احترام کند و روا
نیست که او با فرزندش چنین رفتاری کند درحالی که به امتش دستور داده است که
فرزندان، پدران را تعظیم کنند، مگر در این مورد که عظمت زهرا عندالله را نشان می دهد. سعدبن ابی وقاص
گوید: شنیدم پیامبر خدا صلی الله علیه و آله وسلم فرمود: فاطمه پاره ی تن من است،
هر که او را خوشحال کند مرا خوشحال کرده و هر که او را اذیت کند، مرا اذیت کرده
است: فاطمه عزیزترین مردم است نزد من. عایشه می گوید: فاطمه را دیدم راه می رفت،
به خدائی که جز او خدائی نیست سوگند، راه رفتنش با راه رفتن پیامبر، هیچ گونه فرقی
نداشت. پیامبر تا او را دید دوبار فرمود خوش آمدی دخترم. آنگاه فاطمه به من گفت که
پدرش به او فرمود: آیا دوست نداری که در روز قیامت، سرور تمام زنان مومنه باشی.
سهل بن عبدالله نزد عمربن عبدالعزیز آمد و به او گفت: خویشان تو گله دارند که چرا
فرزندان فاطمه را بر آنها مقدم می داری و بیشتر احترام می گذاری؟ او گفت: از
موثّقین اصحاب شنیدم که پیامبر خدا صلی الله علیه و آله وسلم فرمود: «فاطمه قطعه
ای از من است، آنچه او را راضی کند مرا راضی کرده و آنچه او را نگران سازد مرا
نگران نموده است». پس به خدا قسم لازم است که من رضایت پیامبر را بدست آورم و
رضایت پیامبر در خشنودی فاطمه و خشنودی فاطمه در خشنودی فرزندانش است. ابوحامد
اسفرائینی از ابوهریره نقل کرده است که پیامبر فرمود: نخستین کسی که وارد بهشت می
شود، فاطمه است. نافع بن ابی الحمراء گوید: هشت ماه تمام پیامبر صلی الله علیه و
آله وسلم را دیدم که هرگاه به نماز ظهر می آمد، از در خانه ی زهرا سلام الله علیها
رد می شد و می فرمود: «السلام علیکم اهل البیت و رحمة الله و برکاته، وقت نماز
است». آنگاه این آیه را می خواند: «انما یریدالله لیذهب عنکم الرّجس اهل البیت
ویطهرکم تطهیراً». ابواسحاق ثعلبی در کتاب خود از مجاهد نقل می کند که گفت: روزی
پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم از منزل خارج شد درحالی که دست فاطمه در دستش بود
و فرمود: «هر که این را شناخت، شناخته است و هر که نمی شناسد همانا این فاطمه دختر
محمد است. این پاره ی تن من است، این قلب ما بین دوپهلوی من است، پس هر که او را
اذیت کند، مرا اذیت کرده و هر که مرا اذیت کند، خدا را اذیت کرده است». روایتهائی
که این مضمون را نقل کرده اند در کتب برادران اهل سنّت، از پنجاه روایت تجاوز می
کند که پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم همواره بر این معنی تاکید می فرمود که: خشنودی من در خشنودی زهرا و
اذیت و آزار من در اذیت و آزار اوست و هر کس پیامبر را اذیت کند، خدای را اذیت
کرده است. و خداوند هم که در قرآنش می فرماید: آنان که خدا و رسولش را اذیت می
کنند، خداوند آنان را لعن می کند و عذابی دردناک برای آنها فراهم می سازد.
سیره ی حضرت
زهرا:
امام مجتبی
سلام الله علیه می فرماید: شب جمعه ای مادرم حضرت زهرا علیها السلام را دیدم،
همچنان به رکوع و سجود می رفت تا فجر طالع شد، و می شنیدم که همواره برای مومنین و
مومنات دعا می کند و آنان را نام می برد و بسیار برای آنان طلب آمرزش و مغفرت از
خداوند می نماید ولی برای خودش هیچ دعائی نمی کند. عرض کردم: مادرم! چرا برای خودت
دعا نمی کنی، همچنان که برای دیگران دعا می کنی؟ فرمود: فرزندم، اول همسایه سپس خویشتن.
در حلیه ابونعیم و مسند ابی یعلی از عایشه نقل شده است که گفت: هرگز کسی را
راستگوتر از فاطمه جز پدرش نیافتم. محسن بصری گوید: در این امت کسی عابدتر و
پارساتر از فاطمه نبود. آنقدر بر پاهایش به نماز می ایستاد تا پاهایش ورم کردند.
روزی رسول اکرم صلی الله علیه و آله به او گفت: چه چیز برای زن بهتر است؟ عرض کرد:
اینکه هیچ مردی را نبیند و هیچ مردی او را نبیند. حضرت او را در آغوش گرفت و
فرمود: «ذریّة بعضها من بعض». از امام صادق نقل شده است که فرمود: پیامبر صلی الله
علیه و آله وسلم کارهای درون خانه را به فاطمه سپرد و کارهای بیرون خانه را
به علی علیه السلام واگذار کرد. و
در روایت دیگری می فرماید: علی علیه السلام سوخت منزل را تامین و آب را تهیه و
نظافت خانه را بر عهده داشت و فاطمه علیها السلام آسیا می کرد و خمیر تهیه می نمود
و نان می پخت. در هر حال حضرت زهرا با آن همه عظمت و مقام و با آن همه محبت و
علاقه ای که پیامبر به او داشت، و با آن همه فضیلت که برای او در قرآن آمده بود،
با این حال در مورد همسرداری و کارهای درون خانه را انجام دادن، نه تنها مانند یک
زن معمولی بود که از تمام زنهای عالم بیشتر به همسرش خدمت می کرد و در تربیت
فرزندانش کوشا بود که باید برای همه زنها بویژه پیروان آن حضرت، الگو و نمونه
باشد. یکی از مهمترین مسائل همسرداری و زندگی مشترک خانوادگی این است که زن با
شوهرش در تمام سختی ها و مشکلات و تنگدستی ها بسازد همچنان که در نعمت ها و افزونی
ها و گشایش های زندگی می سازد و حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها در این راه،
الگوی تمام همسران نمونه است. او بقدری زحمت می کشید که طی روایتی حضرت امیر علیه
السلام، به تفصیل در مورد کوزه را آب کردن و گندم را آسیاب کردن تا بحدّ زخم شدن
دستها و جارو زدن خانه و پخت و پز و ده ها زخمت دیگر حضرت زهرا در منزل و رنجهای
فراوانی که در این زمینه برده، بیان کرده اند. آری! فاطمه در تمام سرّاء و ضرّاء،
خوشی ها و سختی ها، ملایمات و مشکلات و در تمام احوال با علی علیه السلام همگام و
همنوا بود و بار سخت زندگی را با او بر دوش می کشید که حضرت امیر علیه السلام می
فرماید: «هرگاه به خانه برمی گشتم و به چهره ی زهرا می نگریستم، تمام اندوه هایم زدوده می شد». در خاتمه،
برای تیمّن و تبرّک و به امید پیروی راستین از صدیقه ی کبری، فاطمه ی زهرا سلام
الله علیها، این روایت بسیار شیرین را از پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله وسلم
درباره دخترش نقل می کنیم: «واما ابنتی فاطمه فانها سیدة نساء العالمین من
الاوّلین والآخرین وهی بضعة منی، وهی نورعینی، وهی ثمرة فؤادی، وهی روحی التی بین
جنبی وهی الحوراء الانسیة، متی قامت فی محرابها بین یدی ربّها جل جلاله، زهر نورها
لملائکة السماء کما یزهر نور الکواکب لاهل الارض ویقول الله عزوجل لملائکة: یا ملائکتی،
انظروا الی امتیِ فاطمة سیدة امائی، قائمة بین یدی، ترتعد فرائصها من خیفتی، وقد
اقبلت بقلبها علی عبادتی، اشهدکم انی قد امنت شیعتها من النار…»
(بحار-ج43- ص
172)
و اما دخترم
فاطمه، پس او سرور زنان جهان از اولین و آخرین است و او پاره ی تن من و نور چشم و میوه ی قلبم و روح مابین دو
پهلوی من است و او است حورای انسیّه. هرگاه در محراب عبادت در برابر پروردگارش می
ایستد، نورش برای فرشتگان آسمان همچنان می درخشد که ستارگان برای اهل زمین می
درخشند. و خدای عزوجل به فرشتگانش خطاب می کند: ای فرشتگان من! به بنده ام و سرور
بندگانم فاطمه نگاه کنید چگونه در برابر من ایستاده است و از خشیت من، بدنش می
لرزد و با تمام وجودش به عبادت من پرداخته است. شما را گواه می گیرم که شیعیانش را
از آتش جهنم در امان قرار دادم. خداوندا! ما را در زمره ی شیعیان و پیروان صدیقه ی
کبری حضرت زهرا سلام الله علیها قرار ده. خداوندا! ما دشمنانش و ظلم کنندگانش را
دشمن می داریم و از آنها تبری می جوئیم، پس ما را جزء موالیان و محبانش قرار بده.
پاسدار اسلام سالروز شهادت این بانوی نمونه ی اسلام را به محضر مبارک فرزند
والامقامش حضرت ولی عصر ارواحنا له الفداء، رهبر جمهوری اسلامی و ملت عزیز ایران و
شیعیان جهان تسلیت عرض کرده، از خداوند بزرگ می خواهد که توفیق شناخت هرچه بیشتر
حضرت زهرا سلام الله علیها را به ما عطا فرماید و ما در پیروی و متابعت از آن شجره
طیّبه هدایت نماید.