گاهشمار تاريخ فلسطين
1379 ـ 1254
1254 ـ 1255 هـ .ش 1876 ـ 1877 ميلادى) اولين جلسه مجلس عثمانى در استانبول برگزار شد و اولين نمايندگان فلسطين از شهر بيت المقدس براى اين مجلس انتخاب گرديدند.
1260 ـ آبان (1881 ـ نوامبر) دولت عثمانى اعلام كرد كه حق اقامت يهوديان خارجى (غير عثمانى) را در سراسر نقاط امپراطورى عثمانى بجز فلسطين مى پذيرد.
1271 ـ آبان (1892 ـ نوامبر) حكومت عثمانى فروش اراضى را به يهوديان خارجى ممنوع كرد.
1275 (1896): عبدالحميد دوم پيشنهاد هرتزل را مبنى بر اينكه فلسطين به يهوديان اعطا شود رد كرد و گفت من نمى توانم از هيچ قسمتى از امپراطورى عثمانى چشم پوشى كنم… من نمى توانم با كالبد شكافى موجود زنده موافقت كنم.
1276 ـ 8 شهريور (1897 ـ 29 اوت) تشكيل اولين كنگره صهيونيستى در شهر بال سوئيس و آغاز فعاليت هاى سازمان جهانى صهيونيسم.
1276 (1897): در واكنش به كنگره اول صهيونيستها عبدالحميد دوم عده اى از افراد دربار خويش را جهت حكومت در استان بيت المقدس, اعزام داشت.
1293 ـ 6 تير (1914 ـ 28 ژوئن): شروع جنگ جهانى اول كه تا سال 1918 ادامه داشت و نهايتا منجر به تجزيه حكومت عثمانى شد.
1295 ـ 26 شهريور (1916 ـ 16 مى): پيمان سرى سايكس پيكو امضا شد. براساس اين پيمان استانهاى عربى امپراطورى عثمانى بين بريتانيا و فرانسه تقسيم مى شد.
1296 ـ 11 آبان (1917 ـ 2 نوامبر): آرتور جيمز بالفور, وزير خارجه بريتانيا با ارسال نامه اى به بارون ليونل والتردو روچيلد, قول حمايت بريتانيا از تإسيس كانون ملى يهود در فلسطين را به روچيلد داد. اين نامه كه بعدها به اعلاميه بالفور مشهور شد, متعاقب وعده اى بود كه به بنيامين ديزر انيلى نخست وزير يهودى انگلستان در اواسط قرن نوزده, پس از خريد سهام كانال سوئز با پول روچيلد به وى داده بود.
1297 ـ شهريور (1918 ـ سپتامبر): سراسر فلسطين توسط نيروهاى متفق تحت فرماندهى آلنبى, ژنرال يهودى الاصل انگليسى, اشغال شد.
1298 ـ 6 تا 20 بهمن (1919 ـ 29 ژانويه ـ 10 فوريه ): اولين كنگره ملى فلسطين در قدس تشكيل شد.
1299 ـ 5 ارديبهشت (1920 ـ 25 آوريل): شوراى عالى كنفرانس صلح سانرمو, بدون رضايت فلسطينيان, قيمومت فلسطين را كه از سوى صهيونيست ها طراحى شده بود, به بريتانيا واگذار كرد.
1299 ـ 10 تير (1920 ـ 1 ژوئيه): اداره مدنى بريتانيا در فلسطين افتتاح شد و سر هربرت ساموئل يهودى به عنوان اولين كميسر عالى بريتانيا در فلسطين برگزيده شد.
1308 ـ 7ـ1 شهريور (1929 ـ 29ـ23 اوت): فلسطينيان چندين شهر, در واكنش به تظاهرات خشونت آميز جوانان يهودى در ديوار براق دست به قيام زدند. اين حركت به قيام براق مشهور شد.
1314 ـ 28 آبان (1935 ـ 20 نوامبر): شيخ عزالدين قسام, رهبر يكى از اولين گروههاى مبارز اسلامى فلسطين, طى عملياتى عليه نيروهاى اشغالگر انگليسى در جنگهاى يعبد واقع در شهر جنين به شهادت رسيد.
1323 ـ مهر (1944 ـ اكتبر): كنفرانس مقدماتى اتحاديه عرب با حضور نمايندگان فلسطينى در اسكندريه مصر برگزار شد. در اين كنفرانس پيشنهاد تشكيل يك دولت عربى در فلسطين مطرح شد كه در آن جامعه فلسطين از حقوق كامل شهروندى برخوردار باشند.
1326 ـ 7 آذر (1947 ـ 29 نوامبر): مجمع عمومى سازمان ملل با تصويب طرح تقسيم فلسطين به حضور صهيونيست ها در فلسطين رسميت بخشيد.
1327 ـ 20 فروردين (1948 ـ 8 آوريل): عبدالقادر حسينى, در نبرد با گروه تروريستى ((هاگانا)) در قسطل به شهادت رسيد.
1327 ـ 20 فروردين (1948 ـ 9 آوريل) : قتل عام دير ياسين به دست گروههاى تروريستى و با رهبرى مناخيم بگين و اسحاق شامير به وقوع پيوست. طى اين كشتار 245 فلسطينى اعم از زن و كودك به خاك و خون كشيده شدند.
1327 ـ 24 ارديبهشت (1948 ـ 14 مى): دولت غاصب اسرائيل در ساعت 4 بعد از ظهر در تل آويو اعلام موجوديت كرد و 6 ساعت بعد از آن آمريكا آن را به رسميت شناخت.
1327 ـ 25 ارديبهشت (1948 ـ 15 مى): قيمومت بريتانيا بر فلسطين پايان يافت.
1327 ـ 25 ارديبهشت (1948 ـ 15 مى): يك روز پس از اعلان تإسيس رژيم صهيونيستى , ارتش هاى مصر, سوريه, ماوراى اردن, عراق و لبنان از شمال, جنوب و شرق به اين رژيم يورش بردند. آرمان مشترك همه آنان اين بود كه دولت يهود را در نطفه خفه كنند. اين جنگ اولين رويارويى اعراب با اسرائيل نام گرفته است.
1328 ـ 21 ارديبهشت (1949 ـ 11 مى): سازمان ملل متحد, رژيم صهيونيستى اسرائيل را به رسميت شناخت.
1328 ـ 12 آذر (1949 ـ 3 دسامبر): به دنبال آوارگى بسيارى از فلسطينيان توسط صهيونيست ها بويژه در جنگ 1948, سازمان ملل اقدام به تإسيس كميته حمايت از آوارگان فلسطينى تحت عنوان آنروا در وين اتريش نمود.
1330 ـ 29 تير (1951 ـ 20 ژوئيه): ملك عبدالله پادشاه اردن, توسط يك فلسطينى در خارج از مسجدالاقصى در بيت المقدس ترور شد.
1335 ـ 9 آبان (1956 ـ 21 اكتبر): نيروهاى اسرائيلى دست به كشتار مردم در روستاى كفر قاسم زدند كه حداقل 49 نفر كشته بر جاى گذاشت.
1346 ـ 17 خرداد (1967 ـ 7 ژوئن): اسرائيل در جنگى مقابل سوريه, مصر و اردن, بر قدس , كرانه باخترى, نوار غزه و بلندىهاى جولان تسلط پيدا كرد.
1348 ـ 30 مرداد (1969 ـ 24 اوت): مسجدالاقصى توسط صهيونيست ها به آتش كشيده شد.
1351 ـ 15 مهر (1973 ـ 9 اكتبر): مصر با شكست ديوار بارلو در چهارمين جنگ اعراب و اسرائيل به توفيق اوليه دست يافت ولى كشورهاى غربى بويژه آمريكا با كمك به رژيم صهيونيستى اين رژيم را از شكست حتمى رهايى بخشيدند.
1354 ـ 19 آبان (1975 ـ 10 نوامبر): مجمع عمومى سازمان ملل قطعنامه اى را تصويب كرد مبنى بر اين كه صهيونيسم نوعى از نژاد پرستى است.
1359 ـ 9 مرداد (1980 ـ 21 ژوئيه): مجلس رژيم صهيونيستى, قدس را پايتخت دائمى حكومت اسرائيل قرار داد.
1360 ـ 14 مهر (1981 ـ 6 اكتبر): انور سادات, رئيس جمهور مصر به دليل عقد پيمان كمپ ديويد و سازش با رژيم صهيونيستى به دست سروان خالد اسلامبولى ترور شد.
1360 ـ 23 آذر (1981 ـ 14 دسامبر): رژيم صهيونيستى بلنديهاى جولان را رسما به سرزمينهاى تحت اشغال خود ضميمه كرد.
1361 ـ 16 خرداد (1982 ـ 6 ژوئن): ارتش اسرائيل جنوب لبنان را به اشغال تدريجى خود درآورد.
1361 ـ 27ـ25 شهريور (1982 ـ 18 ـ16 سپتامبر): فالانژيستها (مسيحيان مارونى هم دست اسرائيل) دست به قتل عام پناهندگان ساكن در اردوگاه هاى صبرا و شتيلا در بيروت غربى كه تحت اشغال صهيونيستها بود, زدند.
1366 ـ 18 آذر (1987 ـ 9 دسامبر): قيام مردمى (انتفاضه) در سرزمين هاى فلسطين آغاز گشت.
1373 ـ 6 اسفند (1994 ـ 25 فوريه): 29 فلسطينى به هنگام نماز در حرم ابراهيمى در شهر الخليل توسط يك صهيونيست به شهادت رسيدند.
1374 ـ 5 آبان (1995 ـ 26 اكتبر): دكتر فتحى شقاقى رهبر جنبش جهاد اسلامى فلسطين توسط صهيونيست ها در جزيره مالت به شهادت رسيد.
1379 ـ 4 ـ2 خرداد (2000 ـ 21 مى) صهيونيست ها در جنوب لبنان با شكست سنگينى مواجه شده و به صورت مفتضحانه اى توسط حزب الله از اين منطقه رانده شدند.
1379 ـ 7 مهر (2000ـ 28 سپتامبر) آغاز انتفاضه مسجدالاقصى.