سیاست تا دیانت

شنیدن حرف دانشجو

معاون اول رئیس جمهور پس از تظاهرات بی‌مجوز تعدادی دانشجوی روزه‌خوار در دانشگاه تهران علیه حجاب، فرموده: «حرف و اعتراض دانشجو باید شنیده شود و به دانشجو در هر سطحی باید حرمت گذاشت» (روزنامه ایران ۲۵/۲/ ۹۸) در همین رابطه این سؤال مطرح می‌شود که اگر دانشجو درباره تخلفات اقتصادی افرادی مانند مهدی جهانگیری (اخوی جناب معاون اول) حرف و اعتراضی داشته باشد یا به سکوت جناب معاون اول در قبال تخلفات امثال مهدی جهانگیری معترض باشد یا درباره علل شکل‌گیری مفسده اقتصادی در اطرافیان مقاماتی مانند معاون اول رئیس جمهور بحثی بکند، بازهم باید حرفش را شنید و حرمتش را حفظ کرد؟ و یا این دستور صرفاً در همان مورد «ماوضع له» یعنی اعتراض علیه حجاب صدق می‌کند؟

لهذا و با توجه به جایگاه  جناب معاون اول و این‌که ممکن است برخی در پوشش دانشجو، از فرمایش ایشان سوء‌استفاده نمایند، مستدعی است از جانب ایشان بخشنامه‌ای صادر و طی آن روشن شود که موارد استفاده عبارت فوق‌الذکر چیست؟ و آیا شامل موارد گستاخانه و تندروانه (مانند سؤال از ماجرای اخوی گرامی جناب جهانگیری یا اعتراض به تخلفات اقتصادی اخوی رئیس جمهور یا انتقاد از بی‌خاصیتی دولت‌های یازدهم و دوازدهم و پرسش از سرنوشت میلیاردها دلار موسوم به «جهانگیری» که اوایل سال ۹۷ و به قیمت  ۴۲۰۰ تومن میان برخی خواص توزیع شد و…) هم می‌شود یا خیر؟ و آیا اصولاً دهان دانشجویی که مرتکب چنین گستاخی‌هایی شود را باید سرویس و آسفالت نمود و یا همان گل گرفتن ساده کفایت می‌کند؟ چون برخی از مدیران و حامیان دولت‌های یازدهم و دوازدهم معتقدند اساساً دانشجو (بویژه از نوعی که به دولت تدبیر و امید معترض باشد) عددی نیست که دهانش ارزش گل گرفتن داشته باشد و همان بستن دهان بوسیله «تودهنی» از سرش هم زیاد است!

 

 

 

اصلاحات در شب قدر

شب ۱۹رمضان امسال مراسمی با عنوان «نیایش‌خوانی» در سالن اجتماعات کتابخانه ملی و با حضور و سخنرانی چهره‌های اصلاح‌طلب برپا شد. در این برنامه که به صورت مختلط و با نواختن نی و خواندن آواز برگزار شد، شب قدر، در قالبی نواندیشانه گرامی داشته شد.

اگر این جریان نواندیشی دینی تداوم پیدا کند بعید نیست که سنت‌های کهنه دینی به شرح زیر دچار اصلاحات شود:

الف) مراسم عزاداری ماه محرم به «کارناوال شمع» تبدیل و در جریان آن، دختران و پسران با آرایش مشکی و دست در دست هم با خواندن آوازهای صلح‌طلبانه، اعمال هرگونه خشونت را به هر عنوان و توسط هر فرد یا گروهی (خواه یزید و خواه امام حسین) محکوم می‌کنند!

ب) عید فطر به «جشنواره غذا» تبدیل شده و به جای برنامه کهنه اقامه نماز عید فطر و سردادن تکبیر، مردم با حضور در پارک‌ها و سالن‌ها و سایر مراکز تجمع، انواع غذا، خوراکی و نوشیدنی‌های غربی و شرقی را به نمایش عموم گذاشته و پایان یک ماه گرسنگی را جشن می‌گیرند. برپایی کنسرت‌های شاد با حرکات موزون مختلط از دیگر برنامه‌های نواندیشان دینی برای مدرن‌سازی و به روز کردن عید فطر به شمار می‌آید.

ج) روزه‌داری ماه رمضان هم در جریان اصلاح سنت‌های قدیمی دینی به «رژیم غذایی عمومی» تبدیل شده و افراد بر اساس سلیقه خود یک رژیم غذایی (مثلاً رژیم گیاه‌خواری یا رژیم لاغری یا…) را انتخاب و در ماه رمضان آن را اجرا می‌کند. این حرکت در عین نواندیشانه و مدرن بودن، اصلاح مراسم فقهی سخت و غیرقابل تحمل «روزه‌داری» محسوب می‌شود.

د) آیین اقتدارگرایانه امر به ‌معروف و نهی از منکر که با ماهیت انسان لیبرال و جامعه آزاد در تضاد کامل قرار دارد در چرخه نواندیشی و اصلاح‌طلبی دینی به «جشن دعوت به شادی» تبدیل می‌شود و طی این جشن افراد به رقص و پایکوبی و شادی (البته با احترام به سلایق و عقاید گوناگون) دعوت می‌شوند.

خودمانیم یعنی دوستان اصلاح‌طلب تصور می‌کنند که «ملائکه و روح» نازل شده در  شب قدر، روی زمین دنبال ساز و آواز می‌گردند؟ نکند این دوستان براین باورند که دامنه اصلاحات به عرش الهی نیز کشیده و ملائکه هم دچار نواندیشی دینی شده و ساز و آواز را بر «جوشن کبیر» و «افتتاح» ترجیح می‌دهند؟

تحریم نشدنی‌هـا

می‌دانید که از ابتدای تحریم‌ها تا امروز چند پدیده، شامل تحریم نشده و نخواهد شد؟

مرور این پدیده‌ها بر سواد آدم می‌افزاید:

ا- سیگار و دخانیات: در تمام سال‌هایی که بعضی‌ها، بی‌عرضگی‌ها و ناکارآمدی‌های‌شان را گردن تحریم‌ها می‌انداخته و با شعار شکستن تحریم از مردم رای می‌گرفتند، واردات سیگار و دخانیات از آمریکا و انگلستان شامل تحریم نبوده و سالانه بیش از ۱۵۰ میلیون دلار توتون و سیگار به صورت مستقیم از آمریکا و انگلیس وارد ایران می‌شده و می‌شود؟ و البته هیچ برنامه و طرحی هم برای تحریم این کالای حیاتی در آینده وجود ندارد! و تصور کنید ما چه ملتی هستیم و چه دولتی داریم که در این شرایط هم دست از تولید سیگار با مجوز و توتون و کاغذ آمریکایی برنداشته‌ایم!

۲- اینترنت: با این‌که پایگاه‌های انباشت داده (سرورها) و شیرفلکه اصلی اینترنتِ مملکت ما دست آمریکا و متحدین آمریکاست، اما تا همین امروز هیچ نشانه‌ای از بسته شدن این شیرفلکه و قطع اینترنت در کشور ما از سوی آمریکا و رفقایش وجود ندارد! و دلایل این امر هم واضح و مبرهن است: اول آن‌که آمریکایی‌ها احمق نیستند که مانع  ورود سالانه صدها میلیون دلار پول پرداختی ما (بابت اینترنت) به حساب‌های بانکی‌شان بشوند! دیگر آن که وقتی به برکت اینترنت سالانه هزاران مورد جرائم رنگارنگ (مرتبط به اینترنت) در کشور ما رخ می‌دهد (از کلاهبرداری‌های مالی تا فریبکاری‌های اینترنتی منجر به خودکشی و قتل، و از رواج شرط‌بندی‌ها و قمارهای اینترنتی آن هم به قاعده بالاتر از صدها میلیارد تومانی گرفته تا فروش اینترنتی مواد مخدر و مشروبات الکلی و جرائم نوین جنسی که ارتکاب آنها جز به مدد اینترنت ممکن نیست و…) و روز به روز مردم و جامعه ما را پریشان‌تر و آسیب‌دیده‌تر می‌کند عقل و منطق امریکایی ایجاب می‌کند با تداوم اینترنت، این پریشانی و بیچارگی لحظه به لحظه افزایش یابد! و بماند که همین اینترنتی که پولش از جیب خودمان می‌رود مهم‌ترین ابزار جنگ روانی آمریکایی‌ها و صهیونیست‌ها علیه ملت ماست و مثل تیربار در هر ثانیه هزاران اطلاعات دروغ و ناامید کننده و فیلم و تصویر بی‌حیا کننده خلاف دیانت و اخلاق به قلب و روح مردم و جوانان ما شلیک می‌کند! (شما جای آمریکا باشید حاضر به قطع اینترنتی تا این اندازه مفید می‌شوید؟)

۳- فیلم‌های سینمایی و برنامه‌های تلویزیونی: وقتی سیمای جمهوری اسلامی سالانه صدها هزار دلار پول بیت‌المال مسلمین را بابت خرید فیلم‌های سینمایی و برنامه‌های تلویزیونی از امریکا می‌کند تا سبک زندگی و خوراک روح و ذهن مردم ما از محصولات فرهنگی آمریکایی تأمین شود تا ما هم بیش از گذشته در زمره رعایای تحت امر و عاشق «کدخدا» قرار بگیریم، آمریکایی‌ها نه تنها این روند مبارک را قطع نمی‌کنند بلکه حاضر به توسعه آن هم هستند! کافی‌است مدیران صدا و سیما لب تر کنند!

شما جای آمریکایی‌ها باشید و بشنوید که وزیر جوان و جویای نام ارتباطات ایران با خوشحالی تمام شایعه قطع اینترنت کشور از جانب آمریکا را تکذیب کرده و به مردم اطمینان داده که حتی در تحریم‌های سخت آینده هم اینترنت قطع نخواهد شد، ذوق مرگ نخواهید شد؟

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *