سخنان معصومين

سخنان
معصومين

حکومت امام
زمان‌«عج»

اميرالمؤمنين
عليه‌السلام:

«يبعث الله
رجلا فيآخر الزمان، ولکب من الدهر و جهل من الناس يؤيده الله بملائکته و يعصم
أنصاره و ينصره بآياته و يظهره علي الأرض، حتي يدينوا طوعا أو کرها، يملأ الأرض
عدلا و قسطا و نورا و برهانا،‌يدين له عرض البلاد و طولها لايبقي کافر الّا آمن،
ولا صالح الا صلح،‌و تصطلح في ملکه السباع، و تخرج الأرض نبتها و تنزل السماء
برکتها، و تظهر له الکنوز، …. فطوبي لمن ادرک ايامه وسمع کلامه» (بحارالانوار- ج
52- ص 280)

خداوند در
آخرالزمان و آن هنگام که روزگار به سختي مي‌گذرد و مردم در جهل و ناداني غوطه‌ور
مي‌شوند، مردي را برمي‌انگيزد که با فرشتگانش او را تأييد مي‌کند و پيروانش را
نگهميدارد و با آيات و معجزاتش، ياريش مي‌دهدو بر روي زمين ظاهرش مي‌سازد تا اينکه
همه اهل زمين- چه از روي رضا و رغبت و چه از روي ناچاري و کراهت- در برابرش تسليم
شوند؛ زمين را پر از عدل و داد و نور و برهان و استدلال کند تا سراسر گيتي را زير
پرچم خود درآورد و هيچ کافري نماند جز اينکه ايمان بياورد و هيچ فاسدي نماند جز
اينکه درستکار گردد تا آنجا که درندگان در حکومتش، زندگي مسالمت‌آميز داشته باشند،
و زمين و آسمان برکتهايشان ظاهر شود، و گنجها برايش پايدار گردد … پس خوشابحال
کسي که حکومتش را درک کند و سخنان دلربايش را بشنود.

امام باقر
عليه السلام:

«اذا قام
قائم اهل البيت‌«ع» قسم بالسوية وعدل في الرعية، فمن أطاعه فقد أطاع الله و من
عصاه فقد عصي الله … و يجمع اليه اموال الدنيا من يطن الأرض وظهرها، فيقول
للناس: تعالوا إلي ما قطعتم فيه الأرحام و سفتکم فيه الدماء الحرام ورکبتم فيه ما
حرم الله عزوجل فيعطي شيئا لم يعطه أحد کان قبله و يملأ الأرض عدلا و قسطا و نورا
کما ملئت ظلما و جورا و شرا».

(علل
الشرايع- ج1- ص 155)

هنگامي که
قائم آل محمد«ص» قيام مي‌کند، اموال بيـت‌المال را بالسويه بين مردم تقسيم مي‌نمايد
و با عدالت در ميان امت داوري مي‌کند، پس هر که او را اطاعت کند،‌خداي را اطاعت
کرده و هرکه او را نافرماني کند، خداي را نافرماني کرده است …. و همانا اموال
دنيا از باطن و ظاهر زمين براي او گردآوري مي‌شود، پس به مردم خطاب کرده مي
فرمايد: هان! اين همان اموالي است که چقدر بخاطر آنها قطع رحم کرديد (و به خويشان
خود ظلم روا داشتيد) و چقدر خونهاي حرام برزمين ريختيد و چقدر مرتکب حرام و گناه
شديد، پس بگونه‌اي تقسيم مي‌کند که هيچ کس قبل از او چنان تقسيم نکرده است و جهان
را پر از عدل و داد و نور مي‌کند پس از آنکه پر از ظلم و ستم و شر شده باشد.

امام صادق
عليه‌السلام:

«اذا قام
قائم آل محمد عليه‌وآله السلام، حکم بين الناس يحکم داود، لايحتاج الي بينة، يلهمه
الله تعالي فيحکم بعلمه،‌و يخبر کل قوم بما ستبطنوه، و يعرف وليّه من عدوه
بالتوسم» (ارشاد مفيد- ص 345)

هرگاه قائم
آل محمد عليه السلام قيام کند، بين مردم مانند حضرت داود داوري نمايد و نياز به
شاهد و بينه نخواهد داشت زيرا خداوند به او الهام مي‌کند،‌پس او باعلم لدني، حکم
مي‌کند و به هر گروهي خبر مي‌دهد که در باطن و ضميرشان چه مي‌گذرد و دوستش را از
دشمنش با نگاه کردن، مي‌شناسد و تشخيص مي‌دهد.

امام رضا
عليه‌السلام:

«اذا خرج
أشرقت الأرض بنور ربها،‌و وضع ميزان العدل بين الناس، فلا يظلم أحد احدا» (اکمال
الدين- ج 2 ص 42)

هنگامي که امام زمان ظهور کند، جهان به
نور پروردگارش روشن مي‌گردد و ترازوي عدالت ميان مردم گذاشته مي‌شود و ديگر هيچ‌کس
به ديگري ظلم نمي‌کند.