آزمايش دشوار اين سال

آزمايش دشوار اين سال‏
حجةالاسلام و المسلمين محمد تقى رهبر
در اين مقطع تاريخى كه بر كشور مى‏گذرد ملت ما و مسؤولين ما روزهاى دشوارى را پشت سر مى‏گذارند گوئى شرائط طبيعى و سياسى و اقتصادى دست به دست هم داده تا دولت و ملّت را در بوته امتحان نهاده تا از اين محك آزمايش چگونه بيرون آئيم.
سى سال است كه اين ملت بزرگ در معرض آزمونهاى گوناگون قرار داشته و امواج سهمگين را از سر گذرانده و با صبورى و درك سياسى مشكلات را به جان خريده و از آرمانهاى خود دست نكشيده است. سنت آفرينش نيز چنين اقتضا دارد كه انسانها در بوته امتحان نهاده شوند و جوهره انسانى در اين گذرگاه به نمايش گذاشته شود. در جاى جاى قرآن كريم اين سنت الهى را مشاهده مى‏كنيم. يك جا مى‏فرمايد:
«آيا مردم مى‏پندارند كه به صرف اينكه گفتيم ايمان آورديم، رها مى‏شوند و مورد آزمايش قرار نمى‏گيرند؟ همانا گذشته‏گان را نيز قبل از آنها در معرض آزمايش قرار داده‏ايم و خداوند مى‏داند چه كسانى: صادق اند و چه كسانى دروغ مى‏گويند.» (سوره عنكبوت، آيات 2 و 3)
اين آزمايش به گونه‏هاى مختلف صورت مى‏پذيرد و براى همه يكسان نيست. گروهى با ثروت، گروهى با فقر، گروهى با قدرت، گروهى با مصيبت، و…آزمايش الهى در شرائط گوناگون و سنين مختلف عمر آدمى از آغاز تكليف تا پايان زندگى به گونه‏اى متفاوت صورت مى‏پذيرد و از حكمت‏هاى الهى يكى همين است كه انسان خود نمى‏داند وسيله آزمايش او چيست و چگونه در معرض آزمون قرار مى‏گيرد.
بارى از بحث امتحان و تبيين جوانب آن بگذريم و به موارد مورد ابتلاى امروز مان نظر افكنيم. گفتيم عوامل معيشتى و سياسى و اقتصادى دست به يكديگر داده تا ما را بيازمايد. از مصاديق طبيعى خشكسالى گرفته، سرماى بى سابقه زمستان و از يكسو عدم بارندگى، از سوى ديگر سال دشوارى را براى كشاورزى و دامدارى پديد آورد. بسيارى از درختان خشكيد و بسيارى از مزارع نابود شد و كشاورزان و دامداران خسارتهاى سنگينى را متحمل شدند كه جبران آن ناممكن و فشار مضاعفى را بر دولت و توده مردم وارد آورد. تنها در يك استان مانند اصفهان خسارت‏ها 1100 ميليارد تومان برآورد شده كه با اين محاسبه خسارت تمام كشور را به ده‏ها هزارميليارد مى‏شود حدس زد.در اين ميان دولت و مجلس 500/2 ميليارد تومان تصويب كردند كه بابت جبران اين خسارت خشكسالى پرداخته شود كه بديهى است با اينگونه ارقام جبران خسارتها ناممكن است. از سوى ديگر تبعات اين زيان‏ها در كل جامعه تأثير مى‏گذارد و دامنه خسارتها را بصورت گرانى و مشكلات مادى و معنوى برجاى مى‏نهد كه عبور كردن از گذرگاه نيز دشوار است چه براى دولت و چه براى تودم مردم، درآمدهاى دولت محدود است و بودجه‏هاى مصوب سال 87 هر يك مصارفى دارد، از يارانه‏هاى پرداخت حقوق و واردات و تأمين هزينه‏هاى جارى كه حساب و كتاب هر يك معلوم است.
هر چند قيمت نفت افزايش يافته ولى به همين نسبت واردات بنزين كه هر ليتر بيش ازهزارتومان تمام مى‏شود و دولت آنرا به يكصد تومان سهميه بندى و 400 تومان آزاد عرضه مى‏كند و مصرف سرسام آور آن، ارقام نجومى را تشكيل مى‏دهد. و نيز ساير واردات كه به نسبت افزايش قيمت نفت افزايش يافته و يكى از علل گرانيها را در گرانى جهانى خواروبار و توليدات صنعتى و كليه فرآورده‏هايى كه ثمره افزايش قيمت نفت است، بايد جستجو كرد و بدين ترتيب مى‏توان حدس زد كه گران كردن جهانى نفت نيز از توطئه‏هاى سياستگذاران دانست كه در صدد اعمال فشار بر ملل ضعيف هستند تا بدينوسيله زمينه سلطه بيشتر را فراهم آورند.
بدين ترتيب، مردم بايد بدانند كه گرانيها در چهار ديوارى ايران نيست بلكه مردم كشورهاى جهان با آن روبرو هستند، نهايت اين گرانيها براى اقشار كم درآمد غير قابل تحمّل است و آنها را به اعتراض وا مى‏دارد كه در اين خصوص اقدام دولت به واردات كالاهاى ضرورى به مبلغ دو هزار ميليارد تومان با تصويب مجلس در جهت كاهش دادن اين فشار از دوش مردم ضعيف و آسيب‏پذير است هر چند اين مبلغ نيز به نياز روز كفايت نمى‏كند ولى در هر حال راه فرجى است كه مجلس و دولت مى‏پيمايند.
مافياى ثروت اندوز
در اين ميان عواملى هستند كه بر شدت بحران مى‏افزايند، آنان كه انبارهايشان از كالاى مورد نياز مردم در معيشت و ساختمان و غيره انباشته و چشم به راه گرانى‏ها هستند تا مثلاً در يك انبار برنج يا آهن ميلياردها به جيب بزنند و از هر فرصتى براى اشباع غريزه پول پرستى بهره گيرند و مانند جهنم فرياد (هل من مزيد) سر مى‏دهند و بر موج گرانى سوار مى‏شوند و به گرده ملت مى‏تازند و كسى جلودار آنها نيست و از شبكه‏هاى پنهان آنها كسى سر در نمى‏آورد، كه اين هم براى آنها يك امتحان است، گوئيا اين قشر از ايمان و وجدان بى‏بهره‏اند و چون مرده شورها انتظار سيه روزى مردم را مى‏كشند تا شكم جهنمى خود را سير كنند به هر قيمتى كه مى‏خواهد تمام شود. در اين شرائط بر دستگاه‏هاى اطلاعى و اجرائى است كه دست كثيف اينها را كوتاه كنند و مجال ندهند در اين شرائط سخت اين گروه معدود هرچه مى‏خواهند بكنند و كسى جلودار آنها نباشد. برخى صاحبان كارخانه‏ها نيز دست در اين كاسه دارند. هر روز صبح كه از خواب بيدار مى‏شوند نرخ جديدى روى كالاهاى توليدى خود مى‏گذارند و كسى ناظر بر آن نيست. مردم مى‏پرسند بازرگانى و تعزيرات و صنايع چه كاره‏اند؟! كه نمى‏توانند براى سه ماه حداقل يك جنس را به يك قيمت ثابت نگهدارند نه اينكه هر هفته و هر روز شاهد نرخ جديدى در بازار باشند.
به نظر مى‏رسد حاكميت در اين عرصه نبايد كوتاه بيايد. زيرا نظارت به قدر لازم وجود ندارد والّا دليل ندارد صاحب كارخانه‏اى كه مجوز كار خود را از اين دستگاه‏ها گرفته ترك تازى كند و كسى نتواند با آن برخورد كند! اينجا نيز عرصه امتحان براى دستگاه‏هاى اجرائى است كه در اين جنگ اقتصادى كه دشمن سامان داده و سود جويان و سوداگران آن را اجرا مى‏كنند، مجال ندهند مشتى پول پرست عرصه را بر جامعه تنگ كنند و از اين بازار آشفته سوء استفاده نمايند.
نگارنده اين مقال كه خود در نهاد قانونگذارى است موارد فوق را به مسؤولين امر گفته و بازهم خواهد گفت كه عزم جدى مسؤولان اجرايى براى خدمت به مردم يكى اينست كه دست سودجويان و چپاولگران را از اين سوداگرى‏ها كوتاه كنند و مجال ندهند هر كسى براى خود نرخ تعيين كند ياهر سوداگرى به قدر توان جيب مردم را بزند. تكرار مى‏كنم كه وضعيت امروز ما حالت يك نبرد جدى را دارد كارگزاران سياست‏هاى استكبارى از جمله آمريكايى گفته‏اند: از طريق جنگ اقتصادى ملت ايران را به زانو در مى‏آوريم و دولت را ناكارآمد جلوه مى‏دهيم!تا مقاصد سياسى خود را به اجرا درآوريم و جرم اين دولت اين است كه در برابر بيگانه خضوع نمى‏كند و در اين سال كه سالى است تعيين كننده بايد بر دولت و حاكميت هرچه بيشتر فشار وارد كرد.اين را ملت مى‏داند و بازهم بيش از پيش توجه داشته باشد كه با دلسردى از نظام آب به آسياب دشمن نريزد.
آنها كه از اين دولت و خط اصولگرائى مجلس دق دل دارند در اين فرصت‏هاى دشوار انتقاد خود را متوجه نظام مى‏كنند كه در رسانه‏هاى مطبوعاتى نمونه آن را مى‏بينيم. اينها نمى‏خواهند اعتراف كنند كه گرانيهاى جهانى و تحريمهاى اقتصادى چه بار سنگينى بر نظام وارد كرده و اين جرم نظامى است كه نمى‏خواهد در برابر دشمن كينه توز تسليم شود و آزادگى و استقلال را با كلام مادى سودا كند، امپرياليسم و صهيونيسم و عوامل شان كه از غيظ و غضب بر ملت بزرگ و حاكميت آن خشمگين‏اند امروز عامل اقتصادى وفشار تحريم‏ها را به كار گرفته و چون از ابزار تهديدها طرفى نبستند و دلير مردان ايران را در صحنه دفاع حاضر مى‏بينند،بر آنند تا از درون مردم را سرد كنند و با فشارهاى اقتصادى دل ملت را خالى كنند كه البته ملت رشيد ما كه از عقبات سخت‏تر از اين با سرافرازى عبور كرده و تن به سازش و تسليم نداده به يارى خداوند از اين گذرگاه دشوار نيز عبور خواهد كرد و با زبان حال مى‏گويد:
بر خوان ناكسان ننهم پاى اگر چه نيست‏
جز اشك چشم و خون جگر ما حضر مرا
ملتى كه از امام حسين(ع) حماسه‏ساز عاشورا آموخته كه حاضر است سخت‏ترين مصائب را ببيند اما از آرمان الهى خود دست برندارد، از اين آزمايش‏ها نيز عبور خواهد كرد مهم اين است كه پشتوانه روانى ملت قوى باشد كه هست و حاكميت نيز بر ايده‏هاى خود استوار باشد كه هست اما ساز و كارى هم انديشيده شود كه از فشار بر اقشار آسيب‏پذير بكاهد و جلو مسرفين و چپاولگران و محتكران را بگيرد و با قاطعيت به جنگ پياده نظام دشمن برود كه اين بار سر از كارخانه و توليد و بازار و تجارت و زمين خوارى و غيره سر بيرون آورده است.
دولت و دستگاه‏هاى اجرايى و مردم نيز مى‏دانند كه در كشور بحمداللّه همه چيز هست و قحطى وجود ندارد. آنچه لازم است انصاف و عدالت و جلوگيرى از اجحاف و بى عدالتى است كه از وظائف هميشگى حاكميت است كه در اين عرصه مسؤولان كوتاه نخواهند آمد و خداوند نيز ياور مؤمنان خواهد بود.