سخنان معصومين
علم و عالمرسول اكرم صلى الله عليه و آله:
«انّ الله يطاع بالعلم و يعبد بالعلم و خير الدّنيا و الآخرة مع العلم »1
براستى خداى متعال با علم ،اطاعت و عبادت مىشود و خير دنيا و آخرت همراه علم است».
نبى اعظم صلى الله عليه و آله:
«ان العلم يهتف بالعمل فان اجابه و الاّ ارتحل عنه»2
علم، عمل مىطلبد، اگر عالم آن را (با عمل خويش) پاسخ داد(چه بهتر) و گرنه دانش از او رخت برمىبندد.
رسول الله صلى الله عليه و آله:
«زيارة العلماء احبّ الى اللّه تعالى – من سبعين طوافاً حول البيت و افضل من سبعين حَجَّةً و عمرةً مبرورةً مقبولة…»3
نزد خداوند متعال، ديدار دانشمندان، از هفتاد بار طواف پيرامون خانه كعبه محبوبتر و از هفتاد حجّ و عمره مقبول و مبرور، برتر است.
امام على عليه السلام:
«الا اخبركم بالفقيه حقّاً؟ قالوا: بلى يا اميرالمؤمنين،قال: من لم يقنَطِ النّاسَ من رحمة اللّه و لم يُؤمِنهُم من عذاب اللّه و لم يُرَخَّص لهم فى معاصى اللّه»4
آيا شما را خبر دهم درباره فقيه حقيقى؟ گفتند: آرى اى امير مؤمنان؛ فرمود: او كسى است كه مردم را از رحمت خدا نوميد نگرداند و آنان را از عذاب الهى آسوده خاطر نكند و آنان را در ارتكاب معاصى رخصت ندهد.
امام على عليه السلام:
«العلم اكثر مِن اَن يُحاط به فخذوا من كلّ علمٍ احسنه»5
علم بيشتر از آن است كه تمامش فرا گرفته شود، پس شما از هر علمى بهترش را فرا گيريد.
امام على عليه السلام:
«انّ كمال الدّين طلب العلم و العمل به الا و انّ طلب العلم اَوجَبُ عليكم من طلب المال»6
كمال دين در طلب دانش و عمل بدان است. آگاه باشيد كه آموختن دانش واجبتر است از اندوختن مال.
امام على عليه السلام:
«من المفروض على كلّ عالمٍ ان يصون بالورع جانِبَهُ و ان يَبذُل علمَهُ لطالبه»7
بر هر دانشمندى لازم است كه با پرهيزكارى مراقب خويش باشد و دانش خود را در اختيار طالبان علم قرار دهد.
امام على عليه السلام:
«انّما العالم مَن دعاه علمه الى الورع و التّقى و الزّهد فى عالم الفناء و التولّه بجنّة المأوى»8
عالم كسى است كه عملش او را به پارسايى و خداترسى و زهد در جهان فانى و شوق به بهشت جاودان فرا خواند.امام على عليه السلام:
«انّ العلم حياة القلوب و نور الابصار مِنَ العمى و قوّة الابدان من الضّعف»9
براستى كه دانش حياتبخش دلها و روشنى بخش چشمها از كورى و نيرو بخش بدنها از ناتوانى است.
امام على عليه السلام:
«بالعلم يطاع اللّه و يعبد و بالعلم يعرّف اللّه و يوحِّد و بالعلم توصل الارحام و به يعرف الحلال و الحرام. و العلم امام العقل و العقل تابعه، يلهمه السعداء و يحرمه الاشقياء»10
به وسيله علم است كه خداوند اطاعت و عبادت مىشود، با علم معرفت خداوند و توحيد او حاصل مىشود، به وسيله علم صله رحم انجام و حلال از حرام بازشناخته مىشود و علم پيشواز عقل و عقل تابع آن است و سعادتمندان بدان الهام مىيابند و تيره بختان، محروم مىشوند.
امام صادق عليه السلام:
«انّ الحكمة المعرفة و التفقّه فى الدّين، فمن فَقِهَ منكم فهو حكيمٌ، و ما احدٌ يموت من المؤمنين احبّ الى ابليس من فقيهٍ»11
همانا حكمت، شناخت خداوند و ژرف نگرى در دين است پس هر كس از شما (شيعيان) فقيه شود به حكمت دست يافته، و مرگ هيچ يك از مؤمنان نزد ابليس محبوبتر از مرگ فقيه نيست.
امام رضا عليه السلام:
«الا انّ الفقيه من افَاضَ خَيرَهُ و انقذهم من اعدائهم و وَفَّرَ عليهم نعم جنان اللّه و حَصَّلَ لهم رضوان اللّه تعالى»12
آگاه باشيد! فقيه كسى است كه خيرش را بر مردم سرازير سازد و آنان را از دشمنانشان نجات دهد و نعمتهاى بهشتى را بر آنها افزونى بخشد و خشنودى خدا را برايشان تحصيل نمايد.
امام حسن عسگرى عليه السلام:
«انّ علماءَ شيعتنا يُحشَرون فيخلع عليهم من خلع الكرامات على قَدرِ كثرة علومهم وَجِدِّهِم فى ارشاد عباد اللّه حتّى يُخلَعَ على الواحد منهم اَلفُ حُلَّةٍ من نور»13
علماى شيعه ما برانگيخته مىشوند در حالى كه به اندازه كثرت علم، و جدّيتشان در راهنمايى بندگان خدا جامهاى فاخر از كرامت به ايشان پوشانده مىشود تا جايى كه يكى از آنها هزار هزار حلّه از نور بر تن خواهد داشت.
پىنوشتها: –
1. (بحار الانوار، ج1،ص64)
2. (بحار،ج2، ص33)
3. (عُدّهَ الدّاعى، ص66)
4. (مستدرك سفينةالبحار،ج1، ص482)
5. (بحار،ج2، ص48)
6. (شرح غرر،ج2، ص157)
7. (كافى،ج1، ص23)
8. (بحار،ج92، ص211)
9. (شرح غررالحكم،ج3، ص94)
10. (بحار، ج1، ص166)
11. (بحار، ج1، ص215)
12. (بحار، ج2، ص5)
13. (بحار، ج2، ص3)
