امام صادق (ع) بنيانگذار حركتهاى علمى و فرهنگى در جهان اسلام‏

بيست و پنجم شوال سالگرد شهادت ششمين پيشواى معصوم، حضرت امام جعفر صادق عليه السلام مى‏باشد. امام صادق عليه السلام كه كنيه‏اش “ابوعبداللّه” مى‏باشد در هفدهم ربيع الاول سال 83 هجرى قمرى در مدينه از بانويى پرهيزكار و با ايمان به نام “فاطمه” متولد شدند و پس از 65سال زندگى در 25 شوال 148 هجرى قمرى رحلت فرمودند، مدت امامت آن بزرگوار 34 سال بود و دوران حياتش همزمان بود با حكمرانى هشام بن عبدالملك، وليد بن يزيد بن عبدالملك، يزيد بن وليد، ابراهيم بن وليد و مروان حمار از سلسله بنى اميه و سفاح و منصور دوانيقى از سلسله بنى عباس. امام صادق عليه السلام همچون ساير ائمه بزرگوار در تمام مدت زندگى و از جمله سالهايى كه امويان حكومت مى‏كردند به شكل پنهان و آشكار به مبارزه با ستمگران مشغول بود و تا جائى كه محدوديتها و سخت‏گيرى‏هاى بنى اميه فرصت مى‏داد به روشنگرى مى‏پرداخت و حق جويان را هدايت مى‏فرمود و اسلام راستين را به آنان عرضه مى‏داشت.
مبارزه امام صادق عليه السلام به حدى بود كه موجب برخوردهايى نيز گرديد. از جمله آن كه سالى در مراسم حج امام با ايراد خطابه‏اى به عوامل رستگارى و ضلالت اشاره فرمود و رستگارى را در پيروى از رسول خدا صلى اللّه عليه و آله و سلم و ائمه بزرگوار عليهم السلام و ضلالت و شوربختى را در پيروى و اطاعت از دشمنان ائمه عليهم السلام ذكر نمود اين خطابه مورد خشم خليفه اموى واقع شدو موجب برخوردهايى گرديد.
يكى از ويژگى‏هاى عمده دوره امام صادق عليه السلام، اين بود كه شور و نشاط علمى و فرهنگى در جامعه اسلامى گسترش چشمگير و كم‏نظيرى پيدا كرد. شور و نشاط علمى اى كه در تاريخ بشر كم سابقه است كه ملتى با اين شور و نشاط به سوى علوم روى آورد اعم از علوم اسلامى يعنى علمى كه مستقيماً مربوط به اسلام است، مثل علم قراءت، علم تفسير، علم حديث، علم فقه، مسائل مربوط به كلام و قسمت‏هاى مختلف ادبيات، و يا علومى كه مربوط به اسلام نيست، به اصطلاح علوم بشرى است يعنى علوم كلى انسانى است.
مثل طب، فلسفه، نجوم و رياضيات، اين را در كتب تاريخ نوشته‏اند كه ناگهان (در آن عصر) يك حركت و يك جنبش علمى فوق العاده‏اى پيدا مى‏شود و زمينه براى اين كه اگر كسى متاع فكرى دارد عرضه بدارد فوق العاده آماده مى‏گردد… در اين زمان ما مى‏بينيم كه يك مرتبه بازار جنگ عقايد داغ مى‏شود… و افكار و جريان‏هاى مختلف فكرى ميدانى براى عرضه پيدا مى‏كنند، دانشمندان در موضوعات به بحث و بررسى مشغول مى‏شوند و در اين ميدانى كه جنگ انديشه به وقوع پيوسته است حتى افكار الحادى و جريانات فكرى منحرف نيز مجال بروز پيدا مى‏كنند.
امام صادق عليه السلام در اين ميدان مبارزه با همه جريانات فكرى به آنهايى كه در چهارچوب اسلام به عرضه افكار گوناگون مى‏پردازند و چه آنهايى كه با اساس عقايد اسلامى مخالفند، به مواجهه بر مى‏خيزد تا عقايد باطل را بكوبد و انديشه‏هاى منحرف را اصلاح كند و در اين ميان عقايد ناب اسلامى را به تشنگان حقيقت هديه نمايد. بدين ترتيب قيام امام صادق عليه السلام براى عرضه افكار خالص اسلام و طرد انديشه‏هاى باطل و منحرف سبب مى‏شود كه شيفتگان حقيقت پيرامون شمع وجود آن بزرگوار گرد آيند و بزرگ‏ترين حوزه درسى را تشكيل دهند، حوزه‏اى كه سرچشمه تمام حركت‏هاى علمى و فرهنگى در دنياى اسلام گرديد.
حركت علمى و فرهنگى امام صادق عليه السلام در آن حد از اهميت است كه مى‏توان گفت سرسلسله همه جريان‏ها و حركت‏هاى علمى مسلمانان به نوعى از اين امام بزرگوار بهره جسته‏اند. به عنوان مثال تمام امام‏هاى اهل تسنن يا بلا واسطه و يا مع‏الواسطه شاگرد امام بوده و نزد امام شاگردى كرده‏اند. در رأس ائمه اهل تسنن ابوحنيفه است. نوشته‏اند ابوحنيفه دو سال شاگرد امام بوده و اين جمله را ما در كتاب‏هاى خود مى‏خوانيم كه گفته‏اند او (منظور ابوحنيفه) گفت: «لولا السنتان لهلك نعمان» اگر آن دو سال نبود نعمان از بين رفته بود.(نعمان اسم ابوحنيفه است. اسمش نعمان بن ثابت بن مرزبان است، اجدادش ايرانى هستند) مالك بن انس كه امام ديگر اهل تسنن است نيز معاصر امام صادق است. او هم نزد امام مى‏آمد و به شاگردى امام افتخار مى‏كرد. شافعى در دوره بعد بود ولى او شاگردى كرده، شاگردان ابوحنيفه را و خود مالك بن انس را. احمد بن حنبل نيز سلسله نسبش در شاگردى در يك جهت به امام مى‏رسد و همين طور ديگران.
تأثير تعليمات امام صادق عليه السلام تنها محدود به حركت‏هاى علمى و فرهنگى در قرون گذشته نمى‏باشد. بلكه اگر دقت كنيم مى‏بينيم چه در ميان شيعيان و چه در ميان اهل سنت قيام علمى و فرهنگى امام صادق عليه السلام هم اكنون نيز داراى اثر قاطع است و مسلم در آينده نيز چنين خواهد بود.
تأثير حركت امام صادق بر حوزه‏هاى شيعه كه خيلى واضح است، حوزه‏هاى (كنونى) سنى هم مولود امام صادق(ع) است.
به جهت اين كه رأس و رئيس حوزه‏هاى سنى “جامع ازهر” است (منظور دانشگاه الازهر مصر مى‏باشد) كه از هزار سال پيش تشكيل شده و جامع ازهر را هم شيعيان فاطمى تشكيل دادند و تمام حوزه‏هاى ديگر اهل تسنن منشعب از جامع‏الازهر است، و همه اين‏ها مولود همين استفاده‏اى است كه امام صادق(ع) از وضع زمان خويش كرده و سنگ بناى فرهنگ و دانش عظيم اسلامى را نهاده است.
ضمن عرض تسليت سالگرد شهادت اين امام بزرگوار به عموم مسلمانان، از خداوند طلب توفيق مى‏كنيم تا بتوانيم هم در زمينه علمى و هم عملى، راه پر شكوه و الهى آن حضرت را دنبال نمائيم.

پاورقي ها: