حضرت
آيت‌الله حسن‌زاده آملي
خدا را بر
اين موهبت شاكريم كه از شاگردان مكتب خاتم‌الانبياء و از شاگردان مكتب صادق آل
محمديم.
خيلي افتخار
است، براي افراد بيدار خيلي افتخار است.
ولكن امام
صادق«ع» فرمود: ای شيعيان ما! شما در عملتان معرّف ما باشيد. رفتار و روشي در
اجتماع نداشته باشيد و طوري نباشيد كه دشمنان ببينند و بگويند اينها از كجا آمده‌اند؟
اينها چه كساني هستند؟ اينها تابع چه افرادي هستند؟ چرا اين چنيــن بــار آمده‌اند؟
چرا انسان نيستند؟
چرا رفتار،
گفتار، صورت، سيرت، ظاهر، باطن، زن، فرزند، كسب و كار و معاشرتشان، اين چنين
است؟ اينها كيستند؟
اينها شيعه
هستند؟
شيعه كيست؟
شيعه را بيان
فرمودند: الشيعه مَن شايعٌ عليّاً. اينها
پيرو علي و پيرو امام صادق«ع» هستند؟ آيا امام‌شان مي‌گويد اين گونه باشيد؟
اصلاً امام
يعني چه؟ چرا يك انسان سرمشق را، امام مي‌گويند؟
امام در لغت
عرب به نشانه‌اي مي‌گويند كه نجار در هنگام اره كردن تخته از آن نشان استفاده مي‌كند
تا تخته را بدون داشتن انحناء و كجي اره كند، به همين مناسبت آن كه سرمشق انسان‌هاست،
امام است.
ميزان (ترازو)،
اسم ديگري است كه در قرآن كريم از آن ياد شده است. در اين وسيله هيچ خلافي نيست و
هيچ اعوجاج و دغلي در آن راه ندارد.
امام صادق«ع»
فرمودند: «نحن موازين القسط». نحن يعني پيامبر اكرم«ص»، اميرالمؤمنين«ع» و ديگر
حجج الهيه، ترازوي عدل انسان‌سنج هستند.
ميزان هر چیز
به وزن آن چيزي است كه مي‌خواهند قدر و اندازه آن را بدانند و متاع هرچه گرانقدرتر،
ترازو دقيق‌تر و مسامحه و چشم‌پوشي كمتر. هيچ گاه نمي‌توان با ترازويي كه كاه را
وزن مي‌كنند، طلا را وزن كرد. حال انسان را كه از هر متاعي گرامي‌تر و گرانقدرتر است،
نمي‌توان با اين ترازوها وزن كرد.
خداوند فرمود
اين چنين ترازويي را آهنگر، هنرمند، قلمكار و صاحب صنعت نمي‌تواند درست كند. آنها
نمي‌توانند ترازوي آدم‌سنج بسازند. خداوند عذر همه را خواسته و فرموده است اين من
هستم كه آن ترازو را مي‌سازم و شما باید خودتان را با اين ترازو بسنجيد. اين
ترازو، ترازويي است از جنس متاعش، از جنس شما و آن ترازو پيغمبر خاتم«ص» است.
شما بايد
خودتان را با او بسنجيد و ببينيد براي شما ارزش قائل است يا : «لَم نجد له يوم
القيامه وَزنا». اين تــرازوســت كــه مي‌تواند بگويد شما چه وزني داريد و وزن
حقيقت شما را بيان كند.
حقيقت شما
اين چند كيلو جسم شما نيست. حقيقت شما آني است كه همه حيوانات دريايي و صحرايي و
زمين و آسمان و ستارگان اسير آن هستند.
اين ترازو مي‌گويد
كه آيا آن حقيقت وزني دارد؟ چيزي آموخته؟ علم و كمالي به دست آورده؟ تحصيل تقوي
كرده؟ آيا انسانيت او وزني دارد؟
عزيزان من!
خودتان را با ترازوي عدل الهي كه انسان‌سنج است، يعني با محمد«ص» و ترازوي قرآنی
بسنجيد و ببينيد چقدر وزن داريد.
و اين است
كلام خداوند كه بيان حق معرفي مقام خاتم‌الانبياست كه: «يا ايها النبيّ انّا
ارسلناكَ شاهداً و مبشّراً و نذيراً وَ داعياً الي الله بِاذنِه و سِراجاً
منيراً».
اي پيغمبر،
اي واسطة فيض، اي انسان كامل، اي ترازوي عدل الهي! ما شما را فرستاديم كه مردم شما
را ببينند و بگويند انسان يعني اين. اين مبشر است كه مردم را به عواقب و عوالمشان
بشارت مي‌دهد.
شما بايد
بكوشيد كه انسان قرآني بشويد، كتاب وجودیتا‌ن را بفهميد و ورق بزنيد و ببينيد آيا
انسان قرآني هستيد.
چگونه مي‌شود
كه برادر از برادر، پدر از فرزند و فرزند از پدر فرار مي‌كند؟ مگر اينها انسان
نيستند؟
انسان‌ها در
آنجا طوري محشور مي‌شوند كه قرآن مي‌فرمايد: «اذا الوحوش حشرت».
در آنجا
مطابق ملكاتشان محشور مي‌شوند. چه شده كه قرآن چنين مي‌فرمايد؟ اين نتيجه اعمال،
نيّات، خوراك و كسب و كار بدتان و اهداف غلطتان است. اينها سازنده انسانند. طوري
خودتان را ساختيد كه مي‌بينيد برادر از برادر فرار مي‌كند، اين پلنگ است و آن گرگ:
اي دريده
پوستين يوسفان
گرگ برخيزي
از آن خواب گران
ما شب و روز
در اين نظام احسن الهي خود را مي‌سازيم. ببينيد چگونه خودتان را مي‌سازيد. اعمــال
شما اينجا ملكاتــي مي‌شوند كه آن ملكات بذر صورساز آنجا هستند.
حركات، حرف‌ها،
خوراك‌ها و نيّات ما در اينجا و در اين رَجم عالم طبيعت و اين ملكاتي كه اينجا گرد
آورده‌ايم، در ما انباشته و همه سبز مي‌شوند و نتيجه مي‌دهند.
بدانيد كه هر كسی مهمان سفرة خویش است. ببينيد خود
چه بذرهايي كاشته‌ايد. به ديگري كاري نداشته باشيد. بكوشيد كه با پيامبر خدا محشور
باشيد. اين محشور بودن نه به معناي پهلوي او بودن است. اين حشر، حشر با ملكات
اوست، يعني به صفات و آداب حضرت خاتم‌الانبياء متصف شويد. حشر با پيامبر كسب معارف
و حقايق پيغمبر است.
بكوشيد
خودتان را حيوان و جهنم نسازيد. خداوند شما را نيافريده كه جهنم باشيد. خداوند شما
را نيافريده كه «و اذا الوحوش حشرت» در باره شما صدق کند.
خداوند شما
را انسان آفريده تا هيچ كس، كسي را نكوهش نكند، مگر خودش را و بدانيد هر كسی مهمان
سفره خودش است.
سوتیتر:
بدانيد كه هر كسی مهمان سفرة خویش است.
ببينيد خود چه بذرهايي كاشته‌ايد. به ديگري كاري نداشته باشيد. بكوشيد كه با
پيامبر خدا محشور باشيد. اين محشور بودن نه به معناي پهلوي او بودن است. اين حشر،
حشر با ملكات اوست، يعني به صفات و آداب حضرت خاتم‌الانبياء متصف شويد. حشر با
پيامبر كسب معارف و حقايق پيغمبر است.