بسم‌الله الرحمن‌الرحیم
یا ایّها النبیّ قُل لازواجِکَ اِن کنتٌنَّ تُرِدن الحیواه الدنیا و زینتها فتعالینَ اٌمَتّعکنَّ و اُسَرّحکُنّ سَراحا جمیلاً * و اِن کُنتُنّتُرِدنَ الله و رسولهُ والدّار الاخره فان الله اَعدّ لِلمُحسناتِ مِنکُنّ اَجرا عظیماً *(۱)
ای پیامبر! به همسرانت بگو: «اگر شما زندگی دنیا و زرق و برق آن را می‌خواهید بیایید با هدیه‌ای شما را بهرمند سازم و شما را بطرز نیکویی رها سازم.* و اگر شما خدا و پیامبرش و سرای آخرت را می‌خواهید، خداوند برای نیکوکاران شما پاداش عظیمی آماده ساخته است.»
مفسران شأن نزول‌های متعددی برای این آیات ذکر کردهاند که از نظر نتیجه چندان تفاوتی با هم ندارد. از این شأن نزول‌ها استفاده می‌شود که همسران پیامبر بعد از پاره‌ای غزوات که غنایم سرشاری در اختیار مسلمانان قرار گرفت، تقاضاهای گوناگونی از پیامبر(ص) در مورد افزایش نفقه یا لوازم گوناگون زندگی داشتند. پیامبر که می‌دانست تسلیم شدن در برابر این گونه درخواست‌ها چه عواقبی برای خاندان نبوت در بر خواهد داشت، از انجام این خواسته‌ها سر باز زد یک ماه تمام از آنها کناره گرفت. تا این‌که این آیات نازل شد و تکلیف همسران پیامبر را – که باید الگوی زنان با ایمان باشند – مشخص کرد و گفت که اگر زنان پیامبر نسبت به زرق و برق و تجملات دنیا بی اعتنا باشند و به ایمان و عمل صالح و معنویت توجه داشته باشند، می‌توانند در کنار پیامبر بمانند و افتخار همسری با پیامبر را داشته باشند، وگرنه باید راه خود را پیش گیرند و از او جدا شوند. گرچه مخاطب این سخنان، همسران پیامبرند، محتوای آیات و نتیجه آن، همگان را شامل می‌شود، به ویژه کسانی که در مقام رهبری و پیشوایی مردم قرار گرفته‌اند. آنها همیشه بر سر دو راهی قرار دارند: استفاده از موقعیت ظاهری خویش برای رسیدن به زندگی مرفه مادی یا تن در دادن به محرومیت‌ها برای نیل به رضای خدا و هدایت خلق. (۲)
پی نوشت:
۱-سوره احزاب، آیات ۲۸ و ۲۹
۲-تفسیر نمونه، ج۱۷ صص۱۷۸ و ۲۸۲