قسمتی از
وصيتنامه شهيد محمد رضا دهقان دسجردی
و من راه را
با چشمی باز و آگاهانه انتخاب كرده ام تا دين خود را به اسلام و اين انقلاب اسلامی
اداء كنم و هرگز راهی را كه انتخاب نموده ام باز نخواهم گشت، و فرد فرد ما در قبال
شهدا مسئوليتی بزرگ برگردن داريم و ما هم بايد سهمی در اين راه داشته باشيم.
و من ترجيح
دادم برای ادامه راه شهدا و اولياء خدا و رفتن بسوی حرم حسينی از كوههای سر به فلك
كشيده كردستان بروم و بروم تا اينكه حرم حسينی را در آغوش بگيرم يا در خون خود
غلطان شوم، و اگر امام امر فرمايند از بيابانهای سوزان جنوب با پاهای برهنه تا قدس
عزيز بدوم تا اينكه پرچم «لا اله الا لله و محمد رسول الله » بر بالين گنبد قدس به
احتزاز در آوريم تا قدس از دست دژخيمان رها گردد و در اين راه هم شهيد شديم فوزی
است عظيم. و ای ملت حزب الله برای رضای خدا امام عزيز را تنها نگذارند. هر چه
بيشتر او را ياری كنيد تا انشاءالله اين انقلاب خونين به انقلاب حضرت مهدی (عج )
متصل گردد. و پشتيبان روحانيت مبارز باشيد و نگذاريد افرادی نالايق در اين لباس
پيامبر گونه نفوذ كرده و بخواهند به اسلام و روحانيت ضربه بزنند.
دشمن ضربه
خورده، در تلاش است كه به اين انقلاب ضربه بزند. اتحادداشته باشيد و نگذاريد
افرادی منافق و آمريكائی صفت در ارگان های انقلابی و ادارات نفوذكنند و با تبليغات
نابه جا و منافقانه ، روحانيت مبارز را بكوبند و در نتيجه ريشه های انقلاب را قطع
كنند و امام را تنها بگذارند .
و آخرين
سخنم با برادران ايثار گر پاسدار است . ای برادران عزيز نگذاريد افرادی مغرض وارد
سپاهی كه با خون ده ها هزار شهيد روئيده است وارد شوند و بخواهند سپاه را بدنام
كنند. مبادا روزی شود كه سپاه را به عنوان شغل انتخاب كنند ، سپاه مكان شغل نيست
بلكه پايگاه جهاد است .
قسمتی از
وصيت نامه طلبه شهيد محمد سعيد كشميری
… هر
انسانی كه به اين دنيا می آيد باز بايد برگردد اما اين برگشتن ها از زمين تا
آسمان با هم فرق دارد يكی با مرگی می رود كه تمام ملائكه به احترام او و به خاطر
عظمت او جلويش تعظيم می كنند و ديگری با مرگی می رود كه همه ملائكه او را لعن می
كنند بنابراين حال كه همه بايد بروند طبق آيه قرآن كه می فرمايد : « انّا لله و
انّا اليه راجعون » آيا در اين صورت مرگ سرخ بهتر است يا مرگ سياه ؟ آيا رنج و
زحمت در دنيا بهتر است يا بيچاره بودن در آخرت . اگر عقل ما سالم باشد ، اگر راه
ما فی سبيل الله و هدفمان الله باشد مرگ سرخ را بر مرگ سياه ترجيح می دهيم و راحت
بودن در آخرت را بر راحت بودن در دنيا ترجيح می دهيم كه در اين موقع بايد سختی ها
و رنج ها را در دنيا تحمل كنيم و با متجاوزان و دشمنان بجنگيم چون خداوند می
فرمايد : « و قاتلوهم حتی لا تكون فتنة » يعنی اينكه با كافران جهاد كنيد تا فساد
و فتنه از روی زمين برطرف شود همانطوری كه امام عزيزمان فرموده اند كه جنگ ، جنگ
تا رفع فتنه در عالم و به درستی كه مردم
فدا كار و قهرمان و شهيد پرور ايران با دشمنان اسلام و با كافران ملحد جنگيدند و از كشور اسلامیشان بيرون نمودند و
انشاء الله به ياری خداوند در عالم ، فتنه و فساد را ريشه كن خواهند كرد و اگر می‌خواهيد
دين و آئين محمد (ص) هميشه پابرجا باشد بگذاريد گلوله ها و توپ ها و موشك ها بر سر
ما فرود آيد . « ان كان دين محمّد لم يستقم الّا بقتلی يا سيوف خذينی » پس ای
شمشير ها ما را دريابيد و بر سر ما فرود آئيد كه ما از شهادت در راه خدا هيچ هراسی
نداريم .
قسمتی از
وصيت نامه معلم شهيد حاج محمد رضا عليجانی
… عزيزان
امروز ما ملّت ايران امانت بزرگی را دارا می‌باشيم كه اين امانت از جانب خداوند
متعال و توسط فداكاری و جانبازی هزاران ، هزار شهيد و معلول به دست ما رسيده است .
امانتی است كه 1400 سال برای تحقيق آن اوليا و مقربين خداوند تلاش و جهاد كرده اند
، امانتی است كه علما و فقهای بزرگی به خاطرش بر سر دار رفتند يا توسط دژخيمان
شكنجه شدند و به گونه ای شهيد شدند . برادران و خواهران امروز جمهوری اسلامی وديعه
است كه به ما سپرده شده است . وظيفه ما حفظ و نگهداری آن است و امروز چشمان منتظر
لبنانی و فلسطينی‌و آفريقائی ، را می بينيم كه چقدر مشتاق امام و اسلام هستند و من
وتو مسئول هستيم تا اين بندگان خدا را نجات دهيم كه آيه شريفه می فرمايد : « و
مالكم لا تقاتلون في سبيل الله و المستضعفين من الرجال و النساء والولدان …» .
راستی امروز
مستضعفين دنيا چنين فريادی نمی زنند؟ و راستی آيا امروز آن سياه آفريقائی از ديدن
عكس امام دچار احساسات نمی شود ؟ و
مسئوليت خارج كردن اين بندگان خدا از ظالمان به عهده كيست جز حزب الله جمهوری
اسلامی. آن هم جمهوری اسلامی كه اين همه شهيد داده است تا اينجا رسيده ، آيا به
راستی خجالت از روی شهيدان نبايد كشيد و خجالت از اين مستضعفان عراقی و لبنانی و
مراكشی و افغانی و … نبايد كشيد و آيا از امام خجالت نبايد كشيد و در قيامت وقتی
امام در محضر الهی بفرمايد بار الهی من به اين امّت گفتم و اين ها عمل نكردند چه
حجتی داريم امروز كه حفظ اسلام به عهده ما است چرا بايد با كارشكنی در امور اداری
و اقتصادی و سياسی‌و نظامی در از بين رفتن اين نظام خدای ناكرده شريك باشيم آن
كارمند مسئول و خدمتگزار فلان اداره و وزارت خانه با كم كاری و ناراضی تراشی خود
چه پاسخی به اين مستضعفان و شهيدان و امام دارند و آن تاجر و كاسب اهل بازار و
خيابان با احتكار و گران فروشی و اخلال در امور مادی مردم مستضعف و مصيبت ديده چه
پاسخی دارد و آن فرد مؤثر در امور سياسی مملكت كه به گونه ای در جهت دادن و خط
دادن به مردم دخيل است با ايجاد جوّ اختلاف و مسائل فرعی و … چه پاسخی دارد .
خدايا پناه به تو از شرّ نفس اماره .