حجه الاسلام بهجتی (شفق)
خرمشهر آزاد شد
گشت چو آزاد و رها شهر خون رفت غم و غصه ز دلها برون
کفر بدوزخ چو سرازیر شد دهر پر از نعرۀ تکبیر شد
چشمه شوق است زهر دل، روان نقش نشاط است زهر رخ، عیان
بام و در و کوچه چراغان شده پیروجوان، شاد و غزل خوان شده
نغمه تبریک و غریو سرور ریخته در جام جهان، شوق و شور
بسکه شده برفلک آوازها مانده ملک در عجب از رازها
شیر دلان، ضربه محکم زدند نقشه دشمن همه برهم زدند
شرزه هژیران و نبرد آوران عشق پرستان و خدا باوران
بتکدهء شرک برانداختند پرچم توحید برافراختند
باتبر رزم، زکفر و نفاق ریشه بریدند و شکستند ساق
ای دل و جان باخته، صدام دون دیدی از اورنگ شدی سرنگون!!
دیدی از این امت پرتوش و تاب ریخت به جان توچه رنج و عذاب
خرمگسا، معرکه آرا شدی لیگ در این معرکه رسوا شدی
روبهگا، گرچه دلیر آمدی منهزم از صولت شیر آمدی
بولهبا، بوالهوسی تا به چند؟! وحی خدا را چه رسانی گزند؟!
صعوهء مسکین چه کند با عقاب بحر کجا صدمه خورد از حباب؟!
عاقبت بود از اول عیان چیست سرانجام هوس جز زیان؟!
* * *
ای همه خصمان بداندیش و پست کوردلان، یاوه سرایان مست
خود نه شما عربده برداشتند؟! رایت مستکبری افراشتید؟!
پس چه شد آن عربده و شوروشر و آنهمه گستاخی و لاف ظفر ؟
شکر که دیدید سرانجام کار ذلت و رسوائی خود آشکار
طالع منحوس شما در جنوب کرد ز پیکار دلیران غروب
گرچه شد از جور شما “شهر خون” کرببلاوار زخون لاله گون
لیک زجانبازی شیر افکنان پاک شداین شهر زاهریمنان
رست زبند غم وآزاد شد باز به جام “خرم ” آبادشد
ابلهک ای دشمن نادان پست خوب چشیدی زیلان ضرب شست
بیهوده جنبیدی ودیدی جزا نیست تورا غیر هلاکت سزا
* * *
امت ما آگاه وزاده اند یاری حق را همه آماده اند
معرفت آموخته ازرهبرند خاسته از مکتب پیغمبرند
در هنرستان بزرگ علی صد هنر آموخته فاش وجلی
ارث برانند به ززهرای پاک درملکوتند چو مه تابناک
مائده خوارند زخوان حسین در تن آنهاست روان حسین
مایۀ بیداری هرامتند عاشق آزادی هر ملتند
کفر ستیزان که حزب الله اند خوب زرمزعظمت آگهند
روز،هژبرند وسحر عابدند پاکدل وبی هوس وزاهدند
هم به عزا گرد وغرور آفرین هم به صفا نخبۀ اهل زمین
همتشان چون فلک با شکوه سختی وستواریشان مثل کوه
بار خدایا همه را یار باش حافظ این نسل فداکار باش
ده همه را صبرو ثبات وشکیب کن همه را فتح نهائی نصیب
رهبر ما را که بود دین پناه یا رب از آفاق بدارش نگاه
کاین هنری مرد که عیسی دم است معجزه گر چون پسر مریم است
بت شکن قرن وخلیل خداست سوی سعادت همه را رهنماست
چشمۀ مهر است وفروغ افکن است دیده اسلام بدو روشن است
مایۀ امید بنی آدم است پیر جماران ودل آدم است