حدیث قدسى:
“یا احمد لیس شىءٌ من العباده أحبّ من الصُّمتِ والصّوم، فمن صام و لم یحفظ لسانه، کان کمن قام و لم یقرأ فی صلاته”
در شب معراج به پیامبر اکرم(ص) خطاب شد اى احمد نزد من در میان عبادات چیزى نیکوتر از سکوت و روزه نیست، پس اگر کسى روزه بگیرد ولى مراقب زبان خود نباشد، مانند کسى است که بىقرائت نماز گزارد.
(الجواهر السنیه، ص۱۵۷)
امام على علیه السلام:
“لاتجعلنّ ذرب لسانک على من انطقک و بلاغه قولک على من سدّدک”
تیزى زبانت را بر ضد کسى که تو را گویا کرده به کار مگیر و شیوایى گفتارت را بر ضد کسى که سخنورت نموده، صرف مکن.
نهج البلاغه حکمت ۴۱۱
امام على علیه السلام:
“لسان الانسان سیفٌ یخطرُ على جوارحه”
زبانِ آدمى شمشیرى است که به اعضاى خود آسیب مىرساند.
نثر الدرر ، ص۲۸۲
امام على علیه السلام:
“احفظ لسانک فانّ الکلمه اسیرهٌ فى وثاق الرجل ، فان أطلقها صار اسیراً فی وثاقها”
زبانت را حفظ کن، چون سخن در بند است که اثر رها شود او در بند آن گرفتار گردد.
کنزالفوائد ، ج۲، ص۱۴
امام على علیه السلام:
“المرءُ یعثر رجله فیبرأ و یعثر بلسانه فیقطع رأسه و لسانه”
مرد پایش مىلغزد اما (جراحتش) بهبودى مىیابد، ولى با زبان که بلغزد سر و زبانش بریده مىشود.
کنزالفوائد ، ج۲، ص۱۴
امام على علیه السلام:
“لو رأیت ما فى میزانک لختمت على لسانک”
اگر آنچه را که در ترازوى ]اعمال[ توست، مىدیدى بر زبانت مُهر مىزدى
ابن ابى الحدید ، ج۲، ص۳۱۶
امام على علیه السلام:
“لسانک ان اسکتّه انجاک ، و ان اطلقته ارداک”
زبانت را ساکت نگاهدارى تو را نجات دهد، و اگر رهایش سازى تو را پست گرداند.
غرر الحکم، ج۲، ص۱۶۸
امام على علیه السلام:
“یستدلّ على عقل کلّ امرىء بما یجرى على لسانه”
به آنچه بر زبان مرد جارى مىگردد، بر خردمندیش استدلال مىشود.
غرر الحکم، ج۲، ص۳۷۵
امام على علیه السلام:
“عوّد لسانک لین الکلام و بذلَ السّلام یکثرُ محبّوک و یقلّ مبغضوک”
زبانت را به نرمگویى و سلام کردن به دیگران عادت دِهْ که دوستدارانت زیاد گردند و دشمنانت اندک.
(شرح غرر الحکم، ج۴، ص۳۲۹)
امام على علیه السلام:
“باللسان کُبّ اهل النّار فى النار”
دوزخیان را زبان در آتش افکنده.
(المواعظ العددیه)
امام على علیه السلام:
“باللسان اعطى اهل النور النور فاحفظوا السنتکم واشغلوها بذکر الله عزّوجلّ”
نوریان را زبان نورانى کرده، زبان را نگه دارید و به ذکر خدا مشغولش کنید.
(المواعظ العددیه)
امام على علیه السلام:
“سلامه الانسان فى حفظ اللسان، سکوت اللسان سلامه الانسان”
سلامت انسان در نگهدارى زبان است، خاموشى زبان سلامتى انسان است.
(المواعظ العددیه)
امام سجاد علیه السلام:
“القول الحسن یُثرى المال و ینمّى الرّزق و ینسىء فى الاجل و یحبّب الى الاهل و یدخل الجنّه”
گفتار نیک دارایى را زیاد مىکند ، روزى را رشد مىدهد و اجل را به تأخیر مىاندازد و انسان را نزد خانواده محبوب مىگرداند و (شخص را) وارد بهشت مىکند.
(امالى صدوق، ص۱۲)
امام صادق علیه السلام:
“من عرف الله و عظّمه منع فاه من الکلام و بطنه من الطعام و عنّا نفسه بالصّیام والقیام”
آن کس که خدا را شناخت و او را باعظمت یاد کرد باید مواظب دهان خود باشد و هر حرفى را نزند شکم را با هر غذایى پُر نکند و کنار هر سفرهاى ننشیند، عنان نفْس را با گرفتن روزه و خواندن نماز در دست گیرد.
(اربعین شیخ بهایى، ص۷۶، ح۲)