آیا دفاع از دین در جمهوری اسلامی ممکن است؟

الف) در روزها و سال‌های اخیر، بسیاری از مؤمنان و عاشقان انقلاب و نظام اسلامی پس از مشاهده رویدادها و رفتارهای خلاف شرع و اخلاق در خیابان و کوی و برزن (اعم از بی‌حجابی و روزه‌خواری و بی‌حیایی‌های پرتعداد و مکرر) با کشیدن آه و حسرت از روزگار خوش اوایل انقلاب، یاد می‌کنند! روزها و ایامی که کمتر منکری در انظار مشاهده میشد و اهل منکر در حالت وحشت و خوف از برخورد نیروهای انقلاب جرئت پرده‌دری و اهانت به احکام الهی را نداشتند و بناگزیر  در ملاء عام حلال و حرام را رعایت می‌کردند.

این حسرت و تأسف در واقع گویای این حقیقت است که برخی از اهل دیانت و مؤمنان به نظام و انقلاب اسلامی، بازگشت به آن حال و هوا و احیای آن فضا را ناممکن می دانند و با ناامیدی نسبت به اصلاح وضعیت نامطلوب فعلی، تنها راه نجات را در دعای فرج خلاصه می‌کنند؛  در حالی که اگر بنا بود به عنوان راه‌حل صرفاً به دعا برای فرج اکتفا کنیم، دیگر نیازی به برپایی انقلاب اسلامی و تأسیس نظام دینی (آن‌هم به گران‌ترین قیمت ممکن یعنی جان‌های ملکوتی صدها هزار شهید و…) نبود و می‌شد در همان حکومت پهلوی و بدون کمترین دردسر  برای تسریع در ظهور و اصلاح مفاسد دعا کرد!

ب) هر چند در معارف دینی ما آمده که در آخرالزمان فساد فراگیر می‌شود و فاسدان بسیار، اما این امر نباید دلیل سکوت اهل ایمان در برابر مفاسد و اهل فساد باشد، زیرا سکوت در برابر فساد خود نوعی فساد و منکر است و اگر اهل ایمان در آخرالزمان صرفاً تماشاچی کبائر و جولان اهالی منکر باشند، عملاً در زمره فاسقان و فاعلان منکر قرار خواهند گرفت و در نتیجه کسی باقی نخواهد ماند تا زمینه‌ساز فرج باشد و حجت آخر خداوند را در مقابله با باطل یاری دهد.

از سوی دیگر تلاش هوشمندانه مؤمنان و سربازان جبهه حق در مسیر مقابله با منکرات و معاصی (اجتماعی و فردی) به مثابه موتور محرک آنان در مسیر رشد و تعالی محسوب می‌شود و بر ایمان و یقین آنها خواهد افزود. البته این مواجهه می‌تواند دستاورد دیگری نیز به دنبال داشته باشد و آن اتمام حجت بر اهل باطل است و چه بسا در میان جبهه مفسدان، قلوب مستعدی (هرچند محدود و اندک) یافت شوند که به برکت اقدام مؤمنان برای اصلاح مفاسد، تنبه حاصل کنند و به راه راست هدایت شوند.

 

ج) برپایی مجلس رقص و آواز زنان و دختران در حضور مقامات شهرداری تهران (در اواخر سال ۹۶) حرکت زشت و منکری بزرگ به شمار می‌آمد که قباحت آن به دلیل برنامه‌ریزی و اجرای آن توسط مقامات بلندپایه شهرداری تهران (اعم از مدیرانی که این برنامه آلوده به گناه را طراحی کردند تا مدیرانی که با رضایت به تماشای آن نشستند و با لبخند خود مهر تأیید بر آن زدند) و با هزینه بیت‌المال مضاعف شد و مانند تیری سهمگین جان و دل وفاداران به اسلام و انقلاب را جریحه‌دار کرد.

اما حرکت هماهنگ و قاطعانه متدینان و مؤمنان به انقلاب اسلامی در مقابل این برنامه فاسد (از موضع‌گیری سریع و دقیق  وفاداران به اسلام و نظام در برابر این برنامه در فضای مجازی تا اقدام به موقع و موضع‌گیری انقلابی دادستانی و معاونت اطلاعات و اخبار صدا وسیما در محکومیت و پیگیری آن) عرصه را بر فاعلان منکر چنان تنگ کرد که تا مدت ها از تکرار چنین حرکاتی خودداری خواهند کرد و بعید نیست که ایستادگی همه‌جانبه مردم و مسئولین در برابر چنین مفاسدی موجب کاهش منکرات علنی در جامعه هم بشود، زیرا برخورد قاطع و همه‌جانبه با مقامات اهل فساد به نوبه خود می‌تواند در کاهش منکرات و مفاسد در میان مردم عادی مؤثر باشد و ترس از عواقب ارتکاب معاصی را در دل برخی از اهالی باطل و کسانی که هنوز به صورت کامل آلوده نشده‌اند، بیندازد.

د) بدیهی است در مثال فوق هماهنگی میان مؤمنان فعال در فضای مجازی با مقامات دادستانی و خبر صدا و سیما و سرعت عمل لازم موجب نتیجه مثبت شد و اگر هماهنگی و سرعت عمل لازمه و قاطعیت انقلابی وجود نداشت مانند بسیاری از موارد کار به نتیجه نمی‌رسید و در حد مشتی واکنش‌های پراکنده و یأس‌آلود در فضای مجازی باقی می‌ماند؛ از این رو تلاش برای حفظ این حساسیت و هماهنگی در مواجهه با چنین مفاسدی (مفاسد درون حاکمیت) رمز پیروزی جبهه ایمان در مواجهه با چنین پرده‌درانی‌ها و گستاخی‌هاست.

و) از سوی دیگر شکل‌گیری تشکل‌های مؤمنان در فضای مجازی و عرصه زیست واقعی، در جهت مقابله با گسترش فساد و تباهی در جامعه و پشیمان کردن اهالی فساد از اقدامات مفسدانه، حرکتی ضروری و از مصادیق تعاون در خیر و تقواست و از جمله شروط مهار موج‌های گسترده فساد و بی‌تقوایی به شمار می‌آید! حتی اگر فساد از جانب محدودی رخ دهد باید با آن به شکل جمعی برخورد کرد، زیرا همیشه اصلاح از فساد دشوارتر است.

ز) اگر به اذعان  حضرت امام و مسئولان متعهد، بسیج مؤمنان در مواجهه با تهاجم رژیم بعثی صدام، تنها راه دفع آن خطر بزرگ بود، برای دفع خطر فساد فراگیر در جامعه نیز راهی جز همکاری و بسیج همه‌جانبه مردم  و مسئولان مؤمن باقی نمانده است. راهی که می‌تواند هموارکننده مسیر ظهور باشد و یاوران امام عصر را نیز شناسایی و تربیت کند. ان شاءالله

 

 

 

سوتیترها:

 

۱٫

 

هر چند در معارف دینی ما آمده که در آخرالزمان فساد فراگیر می‌شود و فاسدان بسیار، اما این امر نباید دلیل سکوت اهل ایمان در برابر مفاسد و اهل فساد باشد، زیرا سکوت در برابر فساد خود نوعی فساد و منکر است و اگر اهل ایمان در آخرالزمان صرفاً تماشاچی کبائر و جولان اهالی منکر باشند، عملاً در زمره فاسقان و فاعلان منکر قرار خواهند گرفت و در نتیجه کسی باقی نخواهد ماند تا زمینه‌ساز فرج باشد و حجت آخر خداوند را در مقابله با باطل یاری دهد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *