بسیاری تلاش میکنند مسیرهایی را انتخاب کنند که آنان را به سمت بهشت راهنمایی کند و با تلاش و جست و جو در پی نشانههایی میروند و رفتارها و عملکردشان نیز همسو با آن نشانههاست؛ تا شاید لطف خدا یارشان باشد و تذکره ورود به بهشت را دریافت کنند؛ البته با تبصره و ارفاق.
گاهی نشانههای تحذیری برای رسیدن به مقصود، بهترند.
این که انسان جست و جو کند و در پی راههای ممنوعه باشد و برای رسیدن به مقصود، موانع را بشناسد و آن موانع را رفع یا دفع کند یا روانتر بگوییم این که برای یک فرد روشن شود که برخی از کارها، رفتارها و باورها او را از رسیدن به بهشت منع میکند، راهی برای انتخاب مسیر بهشت است.
نگاهی آسیب شناسانه، سبب میشود که مشتاق به بهشت، آسیبها را بزداید و پاک و زلال زندگی کند و با آراستگی، وارد بهشت شود.
مدیران یک جامعه، گرچه جزئی از بدنه جامعه هستند و زمینههای ورود به بهشت همچون بقیه مردم برای آنان فراهم است، اما میتوان با زاویهای دیگر موانع ورود آنان به بهشت را نگریست.
این مقدمه برای شناخت آن دسته از مدیرانی است که به بهشت نمیروند؛ البته با الهام از سخن پیشوایان مکتب حق.
- کسی که در قلبش ذرهای کبر باشد.(۱)
- کسی که عادت به سخنچینی دارد.(۲)
- کسی که در برابر خدمت و کار نیکی که از او سر زده، منت میگذارد.(۳)
- کسی که بخل بورزد و با کرم و احسان، بیگانه باشد؛(۴) مگرنه او را بر صندلی ریاست گماشتند تا توان و نشاط و دقت خود را کریمانه بر سر سفره خدمت به مردم قرار دهد.(۵)
- کسی که به خیانت عادت دارد و امانتی را که بدو سپردند، پس نمیدهد.(۶)
- کسی که مردم را فریب دهد و زندگی با این عادت زشت سپری کند.(۷)
- کسی که نسبت به زیردستانش، بدرفتاری میکند و حق ایشان را مراعات نمیکند؛ پیامبر (ص) با بیان این جمله توصیه فرمود که این امت را باید اکرام کرد و عزیز شمرد همچون اکرامی که نسبت به فرزندان اعمال می شود.(۸)
- کسی که خوی شاهانه دارد و ستم پیشه و جبار است.(۹)
- کسی که ستیزهجو است و در سخنگویی خصومت میورزد.(۱۰)
- کسی که تندخو و سخت دل است.(۱۱)
- کسی که از حرام، زندگیاش را سامان داده و حرامخواری، خوی اوست(۱۲)
- کسی که با ولایت بیگانه است.(۱۳)
بهای خدمت مدیران دولت اسلامی، بهشت است؛ پس باید سره از ناسره را شناخت و موانع ورود به بهشت را رفع کرد و سرافرازانه خود را مهیای ورود به فردوس برین کرد. «و ازلف الجنه للمتقین غیر بعید هذا ما توعدون بکل اوّاب حفیظ؛ در آن روز بهشت را به پرهیزکاران نزدیک میکنند و فاصلهای از آنان ندارد و این چیزی است که به شما وعده داده میشود و برای کسانی است که به سوی خدا باز میگردند و پیمانها و احکام او را حفظ میکنند»(۱۴)
پینوشتها:
- «لا یدخل الجنه من فی قلبهم مثقال ذره من کبر». کلینی، کافی، ج۲، ص ۳۱۰٫
- «لا یدخل الجنه قتات یعنی نماما». صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۴، ص ۳٫
- «لا یدخل الجنه… منان بالفعال للخیر اذا عمله». حرعاملی، وسائل الشیعه، ج۹، ص ۴۵۴٫
- «لا یدخل الجنه بخیل». حرانی، تحف العقول، ص ۳۹۰٫
- نکوهش بخشش در مدیران به معنای مجوز در ریخت و پاش مدیران نیست!
- «لا یدخل الجنه … الخائن». نوری، مستدرک الوسائل، ج۱۵، ص ۴۵۸٫
- «ما من امام یبیت لیله غاشا لرعیته الا حرم الله علیه غرف الجنه و ریحها». ابی محمد قمی، جامع الاخبار، ص ۳۱۸٫
- «لا یدخل الجنه سییء الملکه، قالوا : الیس اخبرتنا ان هذه الامه کلهم مملوکون و یتامی؟ قال : بلی ! فاکرموهم ککرامه اولادکم ». همان، ص ۳۱۹٫
- «لا یدخل الجنه جبار». ورام بن ابی فراس، مجموعه ورام، ج۱، ص ۱۹۸٫
- «ان الله حرم الجنه علی کل مراء و مرائیه». جامع الاخبار، ص ۳۱۶٫
۱۱٫«لایدخل الجنه جعظری؛ الجعظری الفظ الغلیظ القلب». همان، ص ۳۱۲
۱۲٫«لایدخل الجنه من نبت لحمه من السحت النار اولی به». همان، ج۱، ص ۶۱؛ «لایدخل الجنه جسد غذی بحرام».جامع الاخبار، ص ۳۱۷٫
- «لا یدخل الجنه الا من جاء بجواز من علی علیهالسلام». مجلسی، ج۲۷، ص ۱۴۲٫
- ق، آیه ۳۱ و ۳۲٫
سوتیتر:
در آن روز بهشت را به پرهیزکاران نزدیک میکنند و فاصلهای از آنان ندارد و این چیزی است که به شما وعده داده میشود و برای کسانی است که به سوی خدا باز میگردند و پیمانها و احکام او را حفظ میکنند.