اشاره:
یکی از ویژگیهای سبک زندگی مؤمنانه، پایبند بودن به اخلاق اسلامی بهویژه حفظ روحیه حیا در فضای مجازی است.گستره پایبندی به حیا که ویژگی مهم آن در بازدارندگی از ارتکاب معاصی و اعمال زشت است، اعم از فضای حقیقی و فضای مجازی است. حیا نقش مهمی در بازدارندگی از گناه در فضای مجازی، اینترنت و در ذیل آن شبکههای اجتماعی دارد. شیطان عرصههائی را برای انحراف انسانها در فضای مجازی گشوده است که باید مراقب آن بود و راهکار برونرفت از آسیبها پایبند بودن به اخلاق بهویژه رعایت حیا و ناظر دیدن خداوند متعال در همه زندگی است.
الف. حیا از مصادیق فطرت است.
حیا عبارت است از حالت و کیفیتی که در نفس انسان شکل میگیرد و مانع از ارتکاب زشتی میشود. به فرمایش مرحوم مجلسی «حیا نوعی انفعال و انقباض نفسانی است که موجب خودداری از انجام امور ناپسند در انسان میشود و منشأ آن ترس از سرزنش دیگران است.»(۱) حیا از اوصاف ذاتی انسان است که در ابتدای خلقت، خداوند متعال در درون انسانها قرار داده است که باید بر حفظ آن کوشید و از خطر بیحیایی بهخصوص در شرایط جدید زندگی و عرصه ارتباطات مجازی اجتناب کرد. برخی با بیان مثالهایی بر این باورند که منشاء حیاء ازمحیط و متأثر از آداب قومی و اجتماعی است. این در حالی است که اصل حیا امری فطری است هر چند مصادیق آن میتواند در آداب مختلف تغییر کند، ولی اصل حیا و لایههای آن از مصادیق فطری است. حیا یک توان و قوه در وجود انسان است که شدت و ضعف پیدا میکند و آثار و نتایجی به دنبال دارد و شاید بتوان گفت از قوایی است که میتواند در اکثر فضائل و رذایل کارآیی داشته باشد.
امام صادق خطاب به مفضّل فرمود: «فَلَوْلَاهُ لَمْ یُقْرَ ضَیْفٌ وَ لَمْ یُوَفَّ بِالْعِدَاتِ وَ لَمْ تُقْضَ الْحَوَائِجُ وَ لَمْ یُتَحَرَّ الْجَمِیلُ وَ لَمْ یَتَنَکَّبِ الْقَبِیحُ فِی شَیْءٍ مِنَ الْأَشْیَاء»(۲) اگر حیا نباشد هیچ مهمانی احترام نمیشود و هیچ وعدهای وفا و هیچ حاجتی برآورده و هیچ کار زیبایی انجام و هیچ کار زشتی ترک نمیشود.
ب. بازدارندگی به سبب پایبندی به حیا
ویژگی مهم حیا بازدارندگی است. هر مقدار معرفت و ایمان انسان به غیب بیشتر باشد و حضور خداوند و ملائکه اعمال را در زندگی عمیقتر درک کند، بیشتر از انجام گناه دوری میکند. در این میان نقش حیا از خداوند و درک حضور خداوند متعال در دوری از گناه نقش تعیینکننده دارد، امام زینالعابدین«ع» میفرماید: «استَحیِ مِنهُ لِقُربِهِ مِنک(۳)؛ از خدا خجالت بکش، چون به تو نزدیک است.»
حیا با کمرویی تفاوت دارد. شاید بتوان کمروئی را حیای منحرف شده دانست. حیا مترادف عفت نیست، زیرا عفت از ثمرات حیاست. امام علی«ع» میفرماید: «سَبَبُ اَلْعِفَّهِ اَلْحَیَاء»(۴) حیا و شرم به یک معنا نیستند، زیرا شرم حالتی است که معمولاً بعد از انجام یک کار ناپسند در انسان پدید میآید، اما حیا حالتی است که انسان را از انجام کار ناپسند بازمیدارد.(۵)
ج. مراتب حیا
حیا به سه رکن وابسته است: حیاکننده، موضوع عمل و در نهایت ناظر و یا حیاشونده که هر کدام از اینها مراتبی دارند. بخش سوم یعنی ناظر و یا حیاشونده گونههای مختلفی دارد. گاهی حیا از انسان است و گاهی از خداوند، از این رو حیا همیشه با متعلقی و مضافی همراه است.گاهی ناظر وحیاشونده خلق و عامل بازدارندگی سرزنش دیگران است. حضرت امیرالمؤمنین«ع» میفرمایند: «کسی که از مردم شرم نکند، از خدای متعال سبحان نیز شرم نمی کند.»(۶) گاهی حیا از خداوند متعال است که به سبب معرفت به خداوند متعال و ایمان بالا، انسان از خداوند خجالت میکشد و سرزنش خداوند برای او ناگوار است.
راهکار رسیدن به مقام حیای الهی در گرو ایمان بالاست. پیامبر رحمت«ص» روزی به اصحاب فرمودند: «از خداى خود حیا داشته باشید و حق او را ادا کنید.» پرسیدند: «اى پیامبر خدا! چه کنیم؟» فرمودند: «اگر مىخواهید چنان باشید، باید گوش را از شنیدن سخنان بیهوده نگاه دارید و شکم را از ریختن حرام در آن حفظ کنید و مرگ و طول بلاى آخرت را فراموش نکنید. کسى که نجات آخرت را بخواهد، باید زینت دنیا را کنار بگذارد، پس کسى که اینگونه عمل کرد، حقیقت حیا را بهجا آورده است.»(۷)
د. وسوسههای شیطان در شبکههای اجتماعی
موضوع حیا با توجه به مسائلی که امروزه در فضای مجازی و شبکههای اجتماعی مطرح شدهاند، باید مورد دقت بیشتری قرار گیرد. انسان احساس میکند شیطان در فضای مجازی باب جدیدی را مفتوح کرده و روابط زنها و مردها در هالهای از ابهام قرار گرفتهاند. انسان احساس میکند چون در این فضا ارتباط چهره به چهره وجود ندارد، بین زن و مرد تفاوتی نیست. باید مراقب فریب شیطان بود که انسان را گام به گام و مرحله به مرحله گمراه میکند. قرآن کریم در چهار آیه با واژه «خطوه» به دامهای شیطان اشاره میکند.(۸) در یکی از آیات الهی آمده است: «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّیْطانِ وَ مَنْ یَتَّبِعْ خُطُواتِ الشَّیْطانِ فَإِنَّهُ یَأْمُرُ بِالْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَر»(۹)؛ اى کسانى که ایمان آوردهاید از گامهاى شیطان پیروى نکنید، و هر کس از گامهاى شیطان پیروى کند به انحراف و گمراهى و فحشا و منکر کشیده مىشود، زیرا شیطان دعوت به فحشا و منکر مىکند. «خطوات» جمع «خطوه» به معنى گام و قدم است. اگر «شیطان» را به معنى وسیع کلمه، یعنى «هر موجود موذى و تبهکار و ویرانگر» تفسیر کنیم، گستردگى این هشدار در تمام ابعاد زندگى اعم از فضای حقیقی و فضای مجازی آشکار مىشود. شیطان هرگز نمیتواند انسان پاکدامن و با ایمان را ناگهان به ورطه فساد پرتاب کند، این کار را گام به گام انجام میدهد:
گام اول: معاشرت و دوستى با آلودگان است؛
گام دوم: شرکت در مجالس آنهاست؛
گام سوم: فکر گناه است؛
گام چهارم: ارتکاب مصادیق مشکوک و شبهات است؛
گام پنجم: انجام گناهان صغیره است؛
و بالاخره و در گامهاى بعدی گرفتار بدترین کبائر مىشود. آیه: «إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبِینٌ» که متجاوز از ده بار در قرآن مجید به دنبال نام شیطان آمده است نشان میدهد که انسان باید تمام نیروهاى خود را براى مبارزه با این دشمن بزرگ و آشکار بسیج کند.(۱۰)
هـ . ارتباطات در فضای مجازی
کیدهای شیطان در فضای مجازی همانند فضای حقیقی پررنگ هستند. در فضای مجازی نیز ارتباطات به لحاظ حجب و حیای اولیه، کاملاً محترمانه هستند و کم کم صمیمانه میشوند. بعد کار به جایی میرسد که حریمها شکسته میشوند. شیطان راه خوبی را در پیش گرفته است و ما باید حواسمان باشد که حجب و حیا در فضای مجازی محکم و محفوظ بماند. این تصور که چون فضا، فضای مجازی است پس دیگر زن و مرد و جنسیت مطرح نیست، نگاه شیطانی است. قدرت خیال انسان و ایجاد انس در شبکههای اجتماعی قویتر از حالت روابط عینی است؛ لذا همان کاری که دیدن و شنیدن و حواس دیگر در روابط عینی انجام میدهند، در شبکههای مجازی در اثر خیالپردازی، شدیدتر است و افراد در جذب و تصویرسازی از جملات و صحبتهای همدیگر مجال بیشتری پیدا می کنند.
کلام انسان بر دیگران تأثیر جدی دارد. در روایات آمده است که همه ابعاد وجودی زن باید محفوظ و محجوب باشد. البته همچنان که به زن امر شده(۱۱)، مرد هم باید چشم پردهپوش داشته باشد و نگاهش دریده نباشد(۱۲). دریدگی فقط مختص چشم نیست، بلکه ممکن است در گفتار و نوشتار باشد که منجر به بیحیایی و شکسته شدن حجابها و حریمها میشود.
لذا این یک هشدار جدی است که شیطان حریم مومنین را بیش از پیش در معرض تجاوز و تهاجم قرار داده و بسیاری از مؤمنین را بیاعنا کرده و احساس میکنند که در این فضا دیگر مانعی وجود ندارد و لذا بسیاری دچار انحراف میشوند. کسانی که قبلاً حتی تصورش را هم نمیکردند که گرفتار ارتباط با نامحرم شوند، از طریق فضای مجازی، بهراحتی حریمها را شکسته و حیا را از دست دادهاند.
و. لزوم رعایت حیا در شبکههای اجتماعی
باید برگردیم و مرزهای خود را در فضای مجازی و شبکههای اجتماعی پر رنگ کنیم و به زن و مرد بودن مخاطبمان در فضای مجازی توجه داشته باشیم. ادبیاتی که بین دو مرد رد و بدل میشود با کلامی که زن و مرد به یکدیگر میگویند متفاوت است. رعایت حیا در گفتار زنان و مردان در همه حال ضروری است. آیا اگر نزدیکان و دوستان انسان از محتوای حرفها و ارتباطات ما اطلاع پیدا کنند، نگران نمیشویم؟ در روایت آمده است که مؤمن باید طوری زندگی کند که اگر زندگی او آشکار شد و یا به تعبیر امروز در اینترنت قرار گرفت، ترسی نداشته باشد. با این نگاه آیا حاضریم گوشی خود را بدون رمزگذاری و در دسترس دیگران قرار دهیم؟ کسی که از مردم شرم میکند، چگونه در محضر ربوبی حیا نمیکند؟
بنابراین در استفاده از شبکههای اجتماعی و مجازی باید اخلاق دینی مناسب آن رعایت و نکات زیر رعایت شوند:
- از تشکیل گروههای مختلط مانند تشکلهای ظاهری کاملاً اجتناب شود. بهخصوص این حکم در جایی لزوم پیدا میکند که همه افراد قدرت گفتگو دارند نه اینکه کانالی باشد که عدهای عضو هستند و فقط استفاده میکنند و روابط دوطرفه نیستند.
- همه عالم را اعم از فضای حقیقی و فضای مجازی محضر و پیشگاه خداوند بدانیم و جمله امام خمینی را از یاد نبریم: «عالم محضر خداست. در محضر خدا معصیت خدا نکنید.»
- در شبکههای اجتماعی به مراتب حیا اعم از حیا از خلق و حیا از خالق پایبند باشیم. حیا از خلق در بخش شبکههای اجتماعی نهراسیدن از فاش شدن اطلاعات است، زیرا مؤمن باید طوری زندگی کند که از آشکار شدن اعمال و گفتارش هراس نداشته باشد. حیا از خالق و خداوند در شبکههای اجتماعی، حاضر دیدن خداوند است. سایت یا اطلاعاتی را که مورد رضایت خداوند نیست جستجو و ذخیره نکنیم و فرمایش علی«ع» آویزه گوشمان باشد که: «اِتَّقُوا مَعاصِیَ الخَلَواتِ فَإنَّ الشّاهِدَ هُوَ الحاکِمُ»(۱۳) از ارتکاب نافرمانیهای خدا در خلوت بپرهیزید؛ زیرا همان کسی که اینک شاهد هست، در روز قیامت نیز حاکم و قاضی خواهد بود.
به کوشش قاسم بابایی
پینوشت:
۱- مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج ۱، ص ۱۰۹٫
۲- مجلسی، بحارالانوار، ج ۳، ص ۸۱٫
- مجلسی، بحارالانوار، ج ۶۸، باب ۳۳۶، ح۲۲٫
۴- غررالحکم، ۵۵۲۷٫
۵- مصباح یزدی، محمدتقی، مجله معرفت، شماره ۵۴٫
۶- غرررالحکم، ج۱، ص ۳۱۵ «من لم یستحی من الناس لم یستحی من الله سبحانه»
۷- دیلمی، إرشاد القلوب، ج ۱، ص ۲۸۶.
- بقره، ۱۶۸، ۲۰۸٫ انعام/۱۴۲، نور/۲۱٫
۹- نور/۲۱٫
۱۰- مکارم شیرازی، تفسیرنمونه، ج۱۴، ص۴۱۲٫
۱۱- وَ قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصارِهِنَّ (نور/۳).
۱۲- قُلْ لِلْمُؤْمِنینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِمْ (نور، آیه ۳۰).
- نهج البلاغه، حکمت ۳۲۴٫