نیمه شعبان
زادروز برپا کننده دولت مستضعفان
«و لقد کتبنا في الزبور من بعد الذکر
ان الارض یرثها عبادي الصالحون»: به راستی در زبور داود پس از تورات نگاشتیم که
زمین را در نهایت بندگان شایسته ام مالک خواهند شد.
این آیه و برخی آیات دیگر دلیل روشن
و واضحی است بر اصل انتظار فرج. گویند اصل انتظار در همه ادیان و ملل بوده است و
همیشه انسانیت در انتظار یک مصلح جهانی است که بنیان ظلم و ستم را براندازد و عدل
و داد را پایه نهد و انسان را از هر محرومیت مادّی و معنوی برهاند.
از نظر شیعه و بعضی از علمای عامه،
آن مصلح یگانه فرزند برومند امام حسن عسکری علیه السّلام است. نام گرامیش «محمّد»
و القاب شریفش: «المهدی، السیّد، صاحب الامر، صاحب الزمان، صاحب العصر، القائم،
الحجّة، الخلف الصالح، و المنتظر» است. بنا بر روایت مشهور ولادت با سعادتش در نیمه
ماه شعبان سال 255 هجری قمری در شهر سامراء واقع شده است. مادر گرامیش نرجس خاتون
که هم اکنون قبر مقدسش در کنار قبر امامین همامین امام هادی و امام عسکری علیهما
السّلام زیارتگاه شیعیان است. درباره نام مادر آن حضرت نیز اختلاف است ولی مشهور
همان نرجس است، وممکن است نامهای مختلف داشته باشد.
طبق بعضی روایات وی نواده قیصر
پادشاه روم و مادرش از فرزندان یکی از حواریین حضرت عیسی علیه السّلام بوده که طی
داستان جالبی خود وسایل اسارت خویش به دست مسلمانان و پیوستن به خاندان اهل بیت
علیهم السّلام را فراهم نموده تا بتواند صدفی لایق برای آن درّ گرانمایه که روشنی
بخش عالم انسانیت ومحور دائره وجود است قرار گیرد.
از امام عسکری علیه السّلام نقل شده
که فرمود: ولی خدا و حجت او بر بندگانش وجانشین من در شب نیمه شعبان سنه 255 نزدیک
طلوع فجر در حالی که مختون بود، متولد شد و اولین کسی که او را شست، فرشته مأمور
بهشت (رضوان) بود با جمعی از فرشتگان مقرب با آب کوثر وسلسبیل سپس عمه ام حکیمه او
را شستشو داد.
از همان آغاز ولادت معجزات آن حضرت،
معدود اشخاصی را که مشرّف به دیدار آن مهر عالم افروز شدند به تعجب واداشت. در
همان لحظه ولادت پس از اداء شهادت بر وحدانیت وامامت ائمه اطهار علیهم السّلام آیه:«و
نرید ان نمنّ علی الذین استضعفوا فی الارض و نجعلهم ائمة ونجعلهم الوارثین…» را
خواند و بدین گونه قیام مقدس خویش را اعلام نمود.
ابوسهل نوبختی گوید: بر امام عسکری
علیه السّلام وارد شدم در حالی که بیمار بود. خادمش را دستور داد که مصطکی را در
آب بجوشاند و چون آماده شد قدح را به دست آن حضرت دادند ولی نتوانست از ضعف آن را
بیاشامد. فرزندش را آوردند. دیدم کودکی است نورانی، سپید چهره، با موهای به هم
پیچیده و دندانهائی زیبا. امام عسکری علیه السّلام گریست و فرمود: ای سرور خاندان
خویش مرا آب ده که من به سوی پروردگارم رفتنی هستم. کودک آن آب مصطکی را به آن
حضرت نوشانید در حالی که ذکری زیر لب می خواند، سپس پدر را وضو داد، صورت و دستهای
او را شست و سر و پای او را مسح نمود. امام عسکری علیه السّلام فرمود: بشارت باد
تو را ای فرزند که تو صاحب الزمان ومهدی و حجّت خدا بر زمین هستی…
آری! در سن پنج سالگی پدر را از دست
داد و رهبری جامعه را به عهده گرفت و از مخفیگاه خویش بوسیله نوّاب خاص که چهار
نفرند امور شیعه را اداره فرمود. و پس از شصت و نه سال تقریباً غیبت کبری آغاز شد
و با وفات سفیر چهارم ابو الحسن علی بن محمد سمری دوران نیابت خاصه پایان یافت و از
سوی آن حضرت اعلام شد که دیگر کسی مرا به طور مرتب و بعنوان نیابت خاص نخواهد دید
و امتحان بزرگ و آزمایش سخت شیعه شروع شده است که تا کنون ادامه دارد و شیعه هر
روز و هر ساعت امیدوار است که خداوند اجازه فرماید تا آن وعده ای که در قرآن به
صالحان و مؤمنان داده است جامه عمل بپوشد و وعده های خدا هرگز تخلّف ندارد. «انّ
الله لایخلف المیعاد».
انتظار، آماده بودن است
نکته لازم به تذکر این است که هرگز
انتظار به معنای نشستن و دعا کردن ودست بر دست گذاشتن و مفاسد را نظاره کردن و آه
کشیدن نیست بلکه انتظار بمعنای آماده بودن و دیگران را مهیا ساختن و جامعه را به
سوی ولایت و پیروی آن حضرت دعوت کردن و زمینه را برای قیام جهانی آن ولی الله اعظم
آماده نمودن است. و در این راه بحمدالله چنان موفقیتی در این دوران نصیب پیروان
اهل بیت علیهم السّلام شده که هیچ زمانی چنین قدرت و چنین جامعه مهیا ومردم آماده
فداکاری و آزمایش داده ای نبوده و تاریخ چنین پیروان صدیق و منتظران واقعی برای آن
حضرت در طول دوران غیبت نشان نداده است. ولی نمی دانیم آیا همین مقدار از آمادگی
کافی است. یا باید باز هم از خود فداکاری نشان دهیم و باز هم در بوته امتحان
بگدازیم تا ناخالصیمان زدوده شود و سره از ناسره جدا گردد و مدعیان بی خبر از
عاشقان واقعی تمیز داده شوند ومنتظران حقیقی از نشستگان راحت طلب شناخته شوند؟
شاید چنین باشد و ما باید باز هم آمادگی خود را نشان دهیم تا لایق دیدار آن چهره
تابناک وبهره بری از حکومت عدل جهانی آن امید پیامبران و امامان وصالحان باشیم.
«اللهم عجّل فرجه و سهل مخرجه واسلک
بنا محبته».