سخنان معصومين
استمداد از مخلوق
- پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله:
«من فتح علي نفسه باب مسالة فتح الله علهي
سبعين باباً من الفقر لا يسدّ ادناها شيءٌ».
(وسائل
جلد 6، ص 306)
كسي كه بر خويش در گدائي و مسالت
گشايد، خداوند هفتاد در از فقر و تهي دستي به روي او گشايد به طوري كه كوچك ترين
آنها را چيزي مسدود نسازد.
- پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله:
«… و الذّي نفسي بيده لأن يأخذ احدكم حبلاً
ثمّ يدخل عرض هذا الوادي فيتحطبِ حتي لا
يلتقي طرفاه ثم يدخل السوق فيبيعه بمُدُّ من تمر فياخذ ثلثه و يتصدق بثلثيه، خيرُِ
له من ان يسال الناس، اعطوه او حرموه».
(فروع
كافي، ج 1، ص 167)
سوگند به آن كه جانم به دست او است اگر
فردي از شما ريسماني گرفته و راه اين صحرا را در پيش گيرد و به جمع آوري هيزم
مشغول گردد به اندازه اي كه دو سر ريسمان به هم نرسد و سپس به بازار آمده و آن را
به يك «مد» خرما بفروشد، يك سوم آن خرما را براي خويش و دو سوم ديگر را، تصدق
نمايد، از براي او بهتر است از اين كه از مردم درخواست كمك نمايد، چه آن كه چيزي
به او بدهند يا محرومش نمايند.
- امام سجاد عليه السلام:
«ضمنت علي ربي انه لا يسأل احد من غير حاجة
الاّ اضطرته المسألة يوماً الي ان يسأل من حاجة».
(فروع
كافي، ج 2، ص 167)
از جانب پروردگارم (اين واقعيت را)
تضمين مي نمايم كه كسي از روي بي نيازي در خواستي ننمايد، جز آن كه آن در خواست او
را در وضعيتي قرار دهد كه روزي به ناگزير از روي احتياج چيزي بخواهد.
- امام باقر عليه السلام:
«اقسم بالله و لهو حقّ ما فتح رجل علي نفسه
باب مسالة الا فتح الله عليه باب فقر».
(عدة
الداعي، ص 70)
سوگند به خداوندي كه همانا او حق است،
هيچ مردي در مساله و گدائي بر خويش نگشايد جز اينكه خداوند درِ فقر به روي وي
گشايد.
- امام صادق عليه السلام:
«من سال الناس و عنده قوت ثلاثه ايام لقي
الله يوم يلقاه و ليس علي وجهه لحم».
(عقاب
الاعمال، ص42)
كسي كه غذاي سه روز را دارا بوده و از
مردم تقاضاي كمك نمايد، روزي كه خدا را ملاقات نمايد بر چهره او گوشت نباشد.
- امام صادق عليه السلام:
«من سال من غير فقر، فكانّما ياكل الخمر».
(عدة
الداعي، ص 70)
كسي كه بدون نياز، كمك طلبد، آن چنان
است كه شراب آشاميده باشد.
- امام صادق عليه السلام:
جمعي از انصار به حضور رسول خدا صلي
الله عليه و آله شرفياب شدند و پس از سلام عرضه داشتند خواهشي از شما داشتيم.
پيامبر: خواسته خود را بگوئيد:
انصار: خواسته اي بزرگ است.
پيامبر: بگوئيد چيست.
انصار: از جانب پروردگارت بهشت را براي
ما ضمانت كن!
پيامبر لحظه اي سر به زير افكنده و به
خط كشي در زمين مشغول شد و سپس سربلند نموده و فرمود:
«افعل ذلك بكم علي ان لا تسالوا احداً
شيئاً»ــ اين كار را خواهم كرد به شرط اين كه چيزي از كسي تقاضا ننمائيد.
(فروع
كافي، ج 1، ص 167)
- امام رضا عليه السلام:
«انّما اتخذ الله ابراهيم خليلاً لأنه لم
يُرد احداً و لم يسأل احداً قطّ غير الله تعالي».
(علل
الشرايع، ص 23)
همانا خداوند ابراهيم را به دوستي خويش
برگزيد، براي اين كه هيچ گاه قصد غير خدا را نكرد و هرگز جز از «الله» چيزي
نخواست.