هجرت و حج ابراهيم
(ع)
قسمت دوم
عبدالكريم بي آزار
شيرازي
قال: انّي مُهاجِرٌ
اِلي رَبّي
(عنكبوت:26)
از شمال فاو (اور)
به كوفه و كربلا تا قدس و مكه و عرفات و تا مزدلفه و مسجد خيف در مني
اسكان ذريه ابراهيم
(ع) در مكه
«ربنا اني اسكنت من
ذريتي بواد غير ذي زرع عند بيتك المحرم ربنا ليقيموا الصلوة».
(ابراهيم:37)
حضرت ابراهيم (ع)
كه از شهر پر تنعم و پر زرق و برق مادي و بت پرست اور بابل به سوي خدا مهاجرت كرده
بود، آرزو داشت كه ذريه و فرزندانش را دور از مظاهر فريبنده ماده پرستان، در صحراي
طبيعت در كنار خانه محترم الهي اسكان دهد باشد كه فرزنداني صالح گردند و به جاي
دنباله روي شيطان و شرك و بت پرستي، خدا را عبادت كنند و نماز را به پا دارند.[1]
|