شعر

شعر

فجردگر

اين شب شکنان، طلوع فجرگرند       از مطلع جنگ مژده‌آر سحرند

دلبسته جهان به بازوي همتشان      زيرا که حماسه‌ساز صبح ظفرند

پژواک حقيقت

چون نور هواي برد ميدان داريم         چون شمع سرزخود بريدن داريم

از کوي حقيقت آمده؛ چون پژواک      سيّال شده؛ طبع رسيدن داريم

وادي خونچ

در ساحت سرخ، مرغ پرّان مائيم      دروادي خون، چو ماهي دريائيم

آزاد ترا از روايت سرو سهي             اندر چمن معطّر فردائيم

پاي طلب

ما عشق رخ‌نگاريي چون داريم         زين‌روست ک حال و روز مجنون داريم

پروانه صفت نبودمان پروائي             ما پاي طلب به وادي خون داريم

فرياد خون

اين لاله وشان که دشمن بيدادند      بنياد بهار جاودان بنهادند

پژواک طنينشان درعالم پيچيد          در مجلس خاک؛ ناي هر فريادند

گفتگوئي سرخ

نماز عشق چه زيباست با وضوئي سرخ

قيام قامت روحست و گفتگوئي سرخ

عروج سيره جانست سوي کوئي سبز

سرور قاصدک از نور و سو بسوئي سرخ

خضاب خون بخدا چون حناي داماديست

به حجله گه نروي؛ جزبدست و روئي سرخ

کوير سينه زشرم عظش خجل شده است

عرق زديده چکد؛ بهر آبروئي سرخ

قناري دلم اين نغمه را چه خونين خواند:

مشام جان طلبيدست! رنگ و بوئي سرخ

هزار خرمن پرهيز در سراچه دهر

نمي‌رسد به سر سبز تارموئي سرخ          محمد بقالان (محبت)- اهواز

خون شهيد هست نگهدار انقلاب

لطف خداست در همه جا يار انقلاب           چون با صداقت است سروکار انقلاب

خورشيد نور حق چو از ايران طلوع کرد                بخشيد بر جهان همه انوار انقلاب

ايران ما چو نقطه و روي زمين تمام            بگرفته جاي درخط پرگار انقلاب

مستضعفين که وارث روي زمين شوند                باشند متحد همه هميار انقلاب

حزب خدا نهاده بکف جان و ميکنند            اهداي راه دوست به ايثار انقلاب

آوارگان ظلم ابر قدرتان تمام                     باشند زير سايه و اقمار
انقلاب

آنانکه زير يوغ ستم خرد گشته‌اند              اکنون شدند يکسره انصرا انقلاب

آزادگان زقيد ستم‌هاي ظالمين                 با جان و بادلند هوادار انقلاب

پروردگان مکتب سالار کربلا                      با خون دهند آب بگلزار انقلاب

فرياد حق که گشته زحلقومها بلند            باشد صداي ابر شرر بار انقلاب

با ذکر يا حسين و خميني بسيجيان          تارک به بسته‌اند زدستار انقلاب

اين سرسپردگان و جوانان جان بکف          باشند سربسر همه غمخوار انقلاب

گرخون ما تمام بريزند برزمين                    ما حاضريم و هست سزاوار
انقلاب

تا مکتب شهيد و شهادت بود بجا              خون شهيد هست نگهدار انقلاب

ما را بدل زبمب اتم نيست وحشتي           تکبير و مشت آمده ابزار انقلاب

داند خداي حافظ اين نهضت است و بس     هرآنکه واقف است به اسرار انقلاب

هرآنچه روزگار زتاريخ بگذرد                       ملت شوند واقف از آثار
انقلاب

مستکبرين به داخل و خارج ز روي کبر                بيگانه‌اند و خائن و اغيار انقلاب

آنانکه خون کوخ‌نشينان مکيده‌‌اند               اکنون شدند دشمن و بيزار انقلاب

خوار و ذليل مي‌شود آنکس که از قفا         خنجر زند به پيکر خونبار انقلاب

روي منافقين به دو عالم سياه باد             آنانکه آمدند به پيکار انقلاب

در آخرت به آتش دوزخ مکانشان                       در اين جهان زقهر خدا خوار
انقلاب

اين ناکثان بنام طرفدار، ابتدا                     کردند عرضه خويش به بازار
انقلاب

با طرح شرق و غرب نمودند حيله‌ها           تارخنه افکنند به افکار انقلاب

ديري نشد که چهره نمودند آشکار             گشتند از اراذل و اشرار انقلاب

يکسو زدند دست به کشتار مؤمنين           يکسو دگر شدند طلبکار انقلاب

يا ربّ بحق خون شهيدان پاکباز                 کن حفظ هر که هست فداکار انقلاب

دارم اميد اجر شهادت من از خدا               تا «احمدي» سروده‌ام اشعار انقلاب

فرستنده- اصفهان- عباس احمدي